„Witaj, majowa jutrzenko” – refleksje o Konstytucji 3 maja

„Witaj, majowa jutrzenko, świeć naszej polskiej krainie…” – te słowa pieśni patriotycznej autorstwa Rajnolda Suchodolskiego towarzyszą od lat obchodom uroczystości ku czci Konstytucji 3 maja, przypominając o ważnym wydarzeniu w historii Polski. Utwór jest wykonywany corocznie podczas podnoszenia flagi państwowej na placu Zamkowym w Warszawie w czasie państwowych obchodów upamiętniających konstytucję. Tekst powstał w okresie powstania listopadowego, którego Suchodolski był uczestnikiem. To słowa pełne nadziei, odrodzenia i dumy narodowej, które odzwierciedlają ducha tamtych czasów i patriotyzm, jaki towarzyszył uchwaleniu tego historycznego dokumentu. Dla uczestników powstania listopadowego ta pieśń była symbolem walki o wolność i odrodzenie ojczyzny, podobnie jak Konstytucja 3 maja była wyrazem nowoczesnych dążeń do suwerenności i reform. Obchodząc rocznicę uchwalenia konstytucji, przypominamy sobie o wartościach wolności, patriotyzmu i jedności, które te wydarzenia i pieśń łączą. W ten sposób „Witaj, majowa jutrzenko…” staje się nie tylko hymnem nadziei, ale także symbolem pamięci o dążeniach Polaków do niepodległości i suwerenności. W niniejszym eseju postaram się przyjrzeć refleksjom, jakie niesie ze sobą Konstytucja 3 maja – zarówno w kontekście historycznym, jak i współczesnym, oraz rozważyć, czym jest dzisiaj „majowa jutrzenka” dla naszej tożsamości narodowej.