Irackie bestie: Udaj i Kusaj

Synowie Saddama Husajna wiedli wygodne, pełne luksusów życie. Pełnili ważne funkcje w aparacie państwowym Iraku bezwzględnie rządzonym przez ich ojca. Choć zasiadali na szczytach władzy, byli zwykłymi przestępcami, zwyrodnialcami i mordercami.

Publikacja: 09.04.2020 17:55

Saddam Husajn z synami, z lewej – Udaj, z prawej – Kusaj. Zdjęcie wykonano w 1992 r.

Saddam Husajn z synami, z lewej – Udaj, z prawej – Kusaj. Zdjęcie wykonano w 1992 r.

Foto: AFP

Każdy rodzic chce jak najlepiej wychować swoje dzieci. W przekonaniu Saddama Husajna jego dwaj synowie, Udaj i Kusaj, również zostali wprowadzeni w dorosłość zgodnie z jego wzorcem: mieli być tyranami służącymi „dynastii" założonej przez ich ojca w 1979 r. Historia potomków jednego z najbardziej nieobliczalnych i brutalnych dyktatorów XX stulecia pokazuje, jak makabryczne formy wychowania i szkolenia Saddam zafundował swoim pociechom.

Starszy Udaj (ur. 18 czerwca 1964 r.) i młodszy Kusaj (ur. 17 maja 1966 r.) już w dzieciństwie uczestniczyli w egzekucjach przeciwników reżimu, na którego czele stał ich ojciec. Według dyktatora miało to przygotować młodych chłopców do twardej politycznej walki w przyszłości. Husajn nie chciał, aby jego synowie zaznali kiedyś klęski, tak jak jego przeciwnicy polityczni obaleni w wyniku zamachu stanu z 1979 r. Pomimo najszczerszych chęci zarówno synowie, jak i ich ojciec nie uciekli przed upadkiem i śmiercią, która okazała się nieuchronna.

Pozostało jeszcze 89% artykułu

Tylko 9 zł z Płatnościami powtarzalnymi

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.
Subskrybuj i bądź na bieżąco!
Historia
Przypadki szalonego Kambyzesa II
Historia
Paweł Łepkowski: Spór o naturę Jezusa
Historia
Ekshumacje w Puźnikach. Do odnalezienia drugi dół śmierci
Historia
Paweł Łepkowski: „Największy wybuch radości!”
Materiał Promocyjny
Obiekt z apartamentami inwestycyjnymi dla tych, którzy szukają solidnych fundamentów
Historia
Metro, czyli dzieje rozwoju komunikacji miejskiej Część II