Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
Zmierzch monarchii brytyjskiej
Królowa Elżbieta II jest najdłużej panującą i najbardziej uwielbianą monarchinią w dziejach Anglii i Wielkiej Brytanii. To pewien paradoks historii, ponieważ jej panowanie jest epilogiem brytyjskiego splendoru królewskiego i brytyjskiej mocarstwowości.
Elżbieta I (1533–1603) – królowa Anglii i Irlandii, panowała przez 44 lata: od 17 listopada 1558 r. do dnia swej śmierci – 24 marca 1603 r.
Ponad 80 proc. Brytyjczyków, pytanych przez różne ośrodki badań społecznych o stosunek do sędziwej monarchini, odpowiada bez wahania, że ją szanuje i że odczuwa z niej dumę.
Mimo że królowa zasiada na tronie od 68 lat, to nie znudziła się Brytyjczykom. A przecież za jej panowania świat zmienił się całkowicie – rodziły się nowe pokolenia, zmieniały się mody, upadały imperia, a na ich miejsce powstawały nowe, postęp techniczny nabrał przyspieszenia nieznanego w dziejach, na wszystkich tronach świata zasiedli nowi monarchowie, w tym na Tronie Piotrowym zasiadało sześciu papieży, a w Białym Domu mieszkało 13 prezydentów USA. Mimo tych przeobrażeń ta starsza urocza pani, 94-letnia Elżbieta Aleksandra Maria Windsor, najstarsza głowa państwa na świecie, jest niezmiennie w znakomitej kondycji i zdaje się tryskać zdrowiem. Jak jednak ta ukochana „babcia Brytyjczyków" będzie oceniana w przyszłości? Czego symbolem stanie się druga epoka elżbietańska?
Pozostało jeszcze 95% artykułu
