Gdy Adolf Hitler rozpoczynał swoją karierę polityczną, Niemiecka Partia Pracy (DAP), w której szeregi wstąpił, była jednym z wielu ugrupowań próbujących zainteresować swoim programem szerokie grono wyborców. Jak pokazała przyszłość, narodowi socjaliści systematycznie zdobywali coraz większe poparcie, rzucając wyzwanie niedawnym zwycięzcom z Wersalu i tworząc potężną totalitarną machinę w postaci III Rzeszy. Zanim jednak do tego doszło, DAP (i jej następczyni NSDAP) musiała walczyć o przetrwanie i pieniądze. Jak głosi legenda, gdy we wrześniu 1919 r. Adolf Hitler został członkiem DAP, w partyjnej kasie było... 7 marek i 50 fenigów. Hitler, który w 1921 r. objął funkcję przewodniczącego NSDAP, doskonale zdawał sobie sprawę, że bez odpowiedniego zaplecza finansowego młoda partia nie przebije się na scenie politycznej. Rok wcześniej, w październiku 1920 r., Hitler spotkał nietuzinkowego człowieka, który miał odegrać ogromną rolę w rozwoju i działalności NSDAP. Był nim Max Erwin von Scheubner-Richter.