.
Fryderyk Skarbek urodził się 15 lutego 1792 r. w Toruniu. Jego ojciec Kacper był kasztelanicem inowrocławskim, a matka Ludwika – córką toruńskiego bankiera Jakuba Fengera. Dzieciństwo spędził w Toruniu oraz w dobrach rodzinnych w Izbicy Kujawskiej i Żelazowej Woli. Jego nauczycielem był Mikołaj Chopin, ojciec Fryderyka Chopina (którego chrzestnym został później Fryderyk Skarbek). Naukę kontynuował w Liceum Warszawskim, a w 1809 r. rozpoczął studia ekonomiczne w paryskim College de France. Jednym z jego nauczycieli był wówczas Camille Saint-Aubin, popularyzator dzieła Adama Smitha.
W Królestwie Kongresowym
Wrócił do kraju w 1812 r. i znalazł zatrudnienie w administracji Księstwa Warszawskiego, z której płynnie przeszedł do administracji Królestwa Polskiego. W 1818 r. został zastępcą profesora ekonomii politycznej na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim. Rok później został profesorem Szczególnej Szkoły Leśnictwa i doktorem filozofii Uniwersytetu Krakowskiego, a w 1820 r. profesorem stałym Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1821 r. należał do Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Prowadził wykłady z ekonomii, finansów, administracji oraz prawa policyjnego. Bardzo interesował się kwestią reformy więzień i opieki społecznej. W 1828 r. odbył podróż po Europie Zachodniej, by przyjrzeć się tamtejszym zakładom karnym i placówkom dobroczynnym.
W trakcie powstania listopadowego przebywał w Sankt Petersburgu, gdzie prowadził prace badawcze. Wcześniej był znany z dość ugodowych poglądów, dlatego po powstaniu utrzymał pracę w administracji Królestwa Polskiego. Został członkiem Rady Głównej Opiekuńczej Instytutów Dobroczynnych (od 1845 r. pełnił funkcję jej prezesa), a w latach 1842–1855 był też prezesem Dyrekcji Ubezpieczeń. Należał do współzałożycieli Kasy Oszczędności powstałej w 1843 r. w Warszawie. W latach 1854–1858 był dyrektorem rezydującym Komisji Rządowej Sprawiedliwości i członkiem Rady Administracyjnej Królestwa. Stanowiska te stracił po konflikcie z Pawłem Muchanowem, dyrektorem Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych.
Ekonomia narodowa
Pierwszą większą pracą ekonomiczną Skarbka była dwutomowa rozprawa „Elementarne zasady gospodarstwa narodowego" (1820 r.), której kontynuacją było „Gospodarstwo narodowe zastosowane, czyli nauka administracyi" (1821 r.). Międzynarodowe uznanie zdobył dzięki wydanej w 1829 r. pracy „Theorie des riches sociales" (wydanej w języku polskim w 1859 r. jako „Ogólne zasady nauki gospodarstwa narodowego, czyli czysta teorya ekonomii politycznej"). Pracę tę cytował m.in. Karol Marks.
