W rzeczywistości jednak z tej książki mogą skorzystać również ci wszyscy, którzy się interesują światem sprzed wieków. Laicy z reguły nie czytują manuskryptów, a nawet nie wszyscy mediewiści to potrafią, ale z tej pracy wszyscy zainteresowani dowiedzą się, z jakimi problemami stykają się profesjonaliści, którzy właśnie muszą je czytywać. Lektura tego tomu uzmysławia, jak dużo muszą wiedzieć (na przykład o atramentach i papierach), aby nie dać się zwieść pozorom, pomyłkom, a także umyślnym fałszerstwom. Książka rękopiśmienna zwana kodeksem (w formie kartek, nie zwoju), a więc w zasadzie taka, z jaką mamy do czynienia również dziś, weszła w życie wcześnie, bo już w IV wieku naszej ery. Prezentowana publikacja zawiera dziewięć rozdziałów opisujących kolejno poszczególne etapy życia kodeksu od momentu powstawania do chwili spoczęcia w księgozbiorze. Napisali je znakomici badacze, członkowie francuskiego Instytu de Recherche et d’ Histoire des Rextes. Redaktorem całości jest Paul Gehin, dyrektor greckiej części tego instytutu.
[ramka]Średniowieczny rękopis
Praca zbiorowa
Mówią Wieki,
Warszawa 2008, s. 232 [/ramka]
