Projekty ich wpisu uzyskały rekomendację Międzynarodowej Rada Ochrony Zabytków – ICOMOS, organizacji doradczej Komitetu Światowego Dziedzictwa. Ostateczna decyzja zostanie podjęta 16-27 czerwca na 37 sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO w Phnom Penh w Kambodży.
Kopalnia soli w Bochni i wielicki Zamek Żupny mają rozszerzyć istniejący już na Liście wpis Wieliczki i nosić wspólna nazwą „Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni".
Kopalnia w Bochni powstała w XIII wieku. To dzięki niej miasto uzyskało prawa miejskie w 1253 roku. Razem z Wieliczką tworzyła królewskie Żupy Krakowskie.
Na zabytkową strefę kopalni w Bochni składają się trzy szyby: Sutoris (z XIII w.), Campi (XVI w.) i Trinitatis (z początku XX w.) oraz wielopoziomowe wyrobiska i szyby. A także dwie podziemne XVIII-wieczne kaplice: Passions z barokową polichromią oraz kaplica Św. Kingi, patronki górników solnych, wykuta w całości w skale ( wraz z zakrystią, Grotą Betlejemską, Grobem Pańskim i chórem).
Kopalnie w Wieliczce i w Bochni są najstarszymi kopalniami soli kamiennej w Polsce. Doskonale odzwierciedlają wszystkie historyczne etapy rozwoju górnictwa: eksplotacji złóż, odwodnienia, oświetlenia, wentylacji. Specyfiką obydwu była sucha eksploatacja soli. Kopalnię w Wieliczce wpisano na Listę UNESCO w 1978 roku.