119 zł za rok czytania RP.PL
Rzetelne informacje, pogłębione analizy, komentarze i opinie. Treści, które inspirują do myślenia. Oglądaj, czytaj, słuchaj.
Zawstydzająca (nie)sprawiedliwość niemiecka
Do niedawna niektórzy historycy utrzymywali, że największą zbrodnią na ludności cywilnej w czasie II wojny światowej było bombardowanie Drezna przez lotnictwo alianckie w nocy z 13 na 14 lutego 1945 r. Szacowali, że w stolicy Saksonii zginęło nawet pół miliona ludzi.
SS-Gruppenführer Heinz Reinefarth (pierwszy od lewej) stoi prawdopodobnie z żołnierzami ukraińskimi z 3. Pułku Kozaków płk. Jakuba Bondarenki. Zdjęcie wykonano prawdopodobnie w okolicy ul. Wolskiej w Warszawie
Taki mit podtrzymywały dwie książki: „Drezno. Apokalipsa 1945” Davida Irvinga i niezwykle popularna w Niemczech „Pożoga” Jörga Friedricha. Dopiero w 2011 r. specjalna komisja rządu Saksonii ustaliła bezsprzecznie, że w wyniku alianckiego bombardowania zginęło 25 tys. cywilów, w tym wielu zagranicznych robotników przymusowych. Co zatem było największą jednorazową zbrodnią w czasie II wojny światowej ?
1 sierpnia 1944 r., na wieść o wybuchu powstania w Warszawie, Adolf Hitler rozkazał Reichsführerowi SS Heinrichowi Himmlerowi oraz szefowi sztabu generalnego Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych (OKH), generałowi Heinzowi Guderianowi, zrównać Warszawę z ziemią i wymordować wszystkich jej mieszkańców. Wyznaczony do tego celu Obergruppenführer SS Erich von dem Bach-Zelewski twierdził po wojnie, że rozkaz Hitlera brzmiał następująco: „Każdego mieszkańca należy zabić, nie wolno brać żadnych jeńców. Warszawa ma być zrównana z ziemią i w ten sposób ma być stworzony zastraszający przykład dla całej Europy” (źródło: J. Sawicki, prokurator NTN ds. ścigania przestępców wojennych w Polsce).
