„Zaprowadzenie chrześcijaństwa Roku Pańskiego 965" – tak nazywa się obraz olejny, który Jan Matejko namalował w 1889 r. Wydarzenie odbywa się nad Jeziorem Lednickim w Wielkopolsce. Najważniejszą postacią na obrazie jest Mieszko I wsparty lewą ręką o krzyż, prawą o miecz symbolizujący władzę. Książę opiera lewą nogę o rozbity posąg pogańskiego bożka, spogląda na leżący na wyspie średniowieczny zamek, nad którym krążą orły. Ta wyspa to Ostrów Lednicki, pierwsza siedziba polskiego władcy. Za krzyżem stoi książęca drużyna. Po lewej stronie Matejko namalował św. Wojciecha, który chrzci Czcibora, młodszego brata Mieszka. Postać św. Wojciecha podkreśla kierunek przyjęcia chrześcijaństwa – z Czech. Wyrazistą postacią jest Dobrawa. Żona Mieszka I trzyma zapaloną świecę symbolizującą nową wiarę. W centrum obrazu, wpatrzony w otwartą księgę, został umieszczony Radzym Gaudenty, brat św. Wojciecha, pierwszy arcybiskup gnieźnieński. W lewym rogu obrazu przycumowane łodzie zapowiadają wyprawę misyjną na ziemie Prus i Jaćwingów.