Do niedawna uważano, że opis ewangeliczny nie może stanowić dowodu faktograficznego. Ostatnio jednak zrodził się nowy nurt prac historycznych, łączących te fragmenty ewangelii, które opisują 12 ostatnich godzin życia Zbawiciela, z analizą medyczną wizerunku na Całunie Turyńskim. Postuluje on uznanie tego obiektu za demonstratio ad oculos, potwierdzającego nie tylko historyczność istnienia samego Jezusa z Nazaretu, ale też prawdziwość kronikarskiego charakteru pism Nowego Testamentu.
Istnieją także pisane źródła historyczne pośrednio potwierdzające wydarzenia opisane w ewangeliach. Należą do nich pisma żydowskie: wchodząca w skład Talmudu babilońskiego księga Sanhedrin 43, mówiąca o cudach dokonanych przez Jezusa, pisemne świadectwa judaizantów oraz zbiór pism rabinackich Toledot Jeszu (Historia Jeszu).