Kilka lat temu jeden z amerykańskich ośrodków badań społecznych przeprowadził wśród Amerykanów test z wiedzy o prezydentach USA. Na tysiąc pytanych osób tylko dziesięć wiedziało, że William Henry Harrison był dziewiątym prezydentem Stanów Zjednoczonych, a jego misję kontynuował później John Tyler.
Mało kto również wiedział, że w Białym Domu kiedykolwiek zasiadał przedstawiciel Partii Wigów, silnie antymasońskiego ugrupowania stojącego w opozycji do programu Partii Demokratycznej. W swoich szeregach wigowie zrzeszali głównie handlowców i przemysłowców. Była to partia ludzi przedsiębiorczych i zamożnych, bogatej klasy średniej, która sprzeciwiała się ukrytym wpływom masonerii i tajnych stowarzyszeń, z którymi byli powiązani przedstawiciele innych partii. Wigowie wywodzący się z Partii Narodowych Republikanów, tacy jak gen. William Henry Harrison, uważali, że należy obalić masoński porządek Ameryki poprzez program ekonomiczny zwany systemem amerykańskim (American System). Byli święcie przekonani, że od proklamacji niepodległości Ameryką rządzą przedstawiciele masonerii, którzy dążą do uzależnienia kraju od sił zewnętrznych, mających wpływ na ówczesną politykę międzynarodową. Jako potwierdzenie swoich teorii przywoływali wszechobecne w amerykańskiej polityce symbole masońskie.
