Przez ponad 22 wieki miejsce wiecznego spoczynku pierwszego cesarza Chin pozostawało tajemnicą. Jednak pewnego słonecznego poranka wiosną 1974 r. trzech chińskich chłopów zaczęło kopać studnię niedaleko miasta Xi'an w prowincji Shaanxi. Nie wiedzieli, że tego dnia przejdą do historii jako odkrywcy Świętego Graala chińskiej archeologii – owianego przerażającą legendą grobowca cesarza Qin Shi Huanga.
W pewnym momencie, na głębokości ok. 2 metrów, łopata jednego z rolników natrafiła na coś twardego. Przekonany, że jest to tylko kamień, rolnik Yang Zhifa zaczął coraz mocniej uderzać w przedmiot. Po chwili wyjął kawałek czerwonej ceramiki, a dalej fragmenty terakoty, brązowe groty strzał i cegły z terakoty. Tak rozpoczęła się historia jednego z największych odkryć archeologicznych w historii. Yang Zhifa wyrzucił zebrane fragmenty terakoty na polu i zabrał ze sobą tylko groty strzał, aby sprzedać je agencji handlowej. Inni mieszkańcy wioski zabrali fragmenty terakoty, aby zrobić z nich podłogi w domach. Dopiero kiedy Fang Shumiao, kierownik odpowiedzialny za roboty hydrauliczne, zobaczył znalezione przedmioty, zasugerował wieśniakom, żeby sprzedali je regionalnemu domowi kultury. Yang Zhifa otrzymał, za dwa wozy fragmentów czegoś, co miało się okazać w przyszłości bezcennym skarbem, zaledwie 10 juanów. Kiedy kierownik domu kultury uświadomił sobie, że może jest to wielkie znalezisko archeologiczne, przybył do wioski i kupił wszystko, co wydobyli mieszkańcy, i jeszcze odkupił groty sprzedane agencji handlowej.
