Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
Od pierwszej stępki
Kiedy po 1918 roku Polska odzyskała niepodległość, było jasne, że dla młodego państwa, otoczonego w większości przez nieprzyjaznych i silnych sąsiadów, morskie okno na świat jest kwestią być albo nie być. Dlatego już 28 listopada tego roku powołano Polską Marynarkę Wojenną. 10 sierpnia 1932 podniesiono banderę na niszczycielu ORP Burza - przypominamy tekst archiwalny.
Defilada marynarzy podczas Dni Morza, czerwiec 1939 r.
Trałowce ORP „Czajka” i ORP „Rybitwa” podczas parady Marynarki Wojennej, 1936 r.
Proporzec Marynarki Wojennej przedstawia zbrojne ramię z tasakiem (bułatem) na tle krzyża kawalerskiego
Działo morskie kal 120 mm zdemontowane z ORP „Gryf” na ekspozycji plenerowej Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
Niszczyciele ORP „Grom” i ORP „Błyskawica” w brytyjskim porcie, jesień 1939 r.
Ćwiczenia artylerzystów na jednym z niszczycieli, lata 30.
Stawiacz min ORP „Gryf”
Niszczyciel ORP „Wicher”
Miny morskie na polskich trałowcach (niemieckiego typu FM, zakupionych w Danii w 1920 roku), początek lat 30.
Kontradm. Józef Unrug, dowódca polskiej floty wojennej, w 1939 r. dowódca Obrony Wybrzeża
Zamaskowane stanowisko ogniowe działa kal. 152,4 mm 31. Baterii Artylerii Nadbrzeżnej im. Heliodora Laskowskiego na Helu
Niemiecki pancernik szkolny „Schleswig-Holstein” ostrzeliwuje Westerplatte, 1 września 1939 r.
Kpt. Jan Grudziński objął dowództwo ORP „Orzeł” po wysadzeniu na ląd chorego kmdr. ppor. Kłoczkowskiego. Należał do inicjatorów brawurowej ucieczki z Tallina i doprowadził okręt do Wielkiej Brytanii
Okręt podwodny ORP „Ryś” podczas zanurzania, 1936 r.
Okręt podwodny ORP „Orzeł”
ORP „Blyskawica” na Morzu Północnym
Okrety podwodne ORP „Wilk”, „Dzik” i „Sokół” w śródziemnomorskim porcie, 1943 r.
Kmdr por. Stanisław Hryniewiecki, dowódca niszczyciela ORP „Orkan”
Wyładunek Kanadyjczyków rannych podczas rajdu na Dieppe z pokładu ORP „Ślązak”, 19 sierpnia 1942 r.
Marynarze jednego z polskich niszczycieli przy posiłku, Wielka Brytania, 1939 r.
Niszczyciel ORP „Garland”, który wsławił się w osłonie konwojów płynących do Murmańska
Ćwiczenia artylerzystów na pokładzie niszczyciela ORP „Krakowiak”
Niszczyciel ORP „Piorun”, który zasłynął pojedynkiem artyleryjskim z potężnym niemieckim pancernikiem „Bismarck”
Marynarze na pokładzie krążownika ORP „Conrad”, 1944 r.
Artylerzyści na ORP „Piorun”
Marynarze podczas arktycznego konwoju
Kmdr por. Eugeniusz Pławski, pierwszy dowódca ORP „Piorun”
„Piracka” flaga z okrętu podwodnego ORP „Dzik”
Załoga ORP „Sokół” po powrocie z rejsu bojowego
Kpt. Boleslaw Romanowski, dowódca ORP „Dzik”, przy peryskopie
Okręt podwodny ORP „Dzik”
Orzełek z czapki chorążego Polskiej Marynarki Wojennej, zbiory Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
Przeciwlotnicze karabiny maszynowe na ORP „Garland”
Marynarze na ORP „Grom”, 1937 r.
Pierwsze okręty miano pozyskać z marynarek państw zaborczych, ale mimo rozległych planów ostatecznie pod koniec 1919 roku Polsce przyznano zaledwie sześć niewielkich poniemieckich torpedowców, które stały się trzonem floty. Poza tym udało się zakupić w Finlandii i Danii dwie kanonierki, cztery trałowce oraz kilka mniejszych jednostek. Początkowo głównym portem wojennym 72-kilometrowego polskiego wybrzeża był niewielki Puck, gdzie stacjonował również Morski Dywizjon Lotniczy.
Kłopoty polityczne i gospodarcze, brak zaplecza portowo-stoczniowego (dwie największe osady Puck i Hel były niezbyt dużymi rybackimi portami, a Tymczasowy Port w Gdyni otwarto w 1923 r.) uniemożliwiły budowę okrętów w Polsce. W ramach szczupłego budżetu rozwijano szkolnictwo oraz flotyllę rzeczną – na wypadek wybuchu wojny z ZSRR. Flota powstawała więc na „surowym korzeniu". Dopiero po uzyskaniu w Paryżu pożyczki na cele zbrojeniowe w 1926 r. zamówiono dwa duże kontrtorpedowce, oparte na francuskim typie Bourrasque. Ale projekt miał sporo wad konstrukcyjnych, a francuska stocznia, od której wyboru nieoficjalnie Francuzi uzależniali udzielenie pożyczki (jej udziałowcami byli członkowie francuskiego rządu), nie miała doświadczenia w budowie większych jednostek i np. „Burza" weszła do służby cztery lata po planowanym terminie!
Pozostało jeszcze 94% artykułu
