Reklama

Krwawe Idy marcowe - jak śmierć Cezara inspirowała artystów

Zabójstwo Juliusza Cezara 15 marca 44 roku p.n.e. od wieków rozpala wyobraźnię artystów. Zbrodnia stała się tematem jednego z najlepszych dramatów Szekspira, ale też znalazła swe odbicie na płótnach XIX-wiecznych malarzy.

Aktualizacja: 18.03.2018 06:02 Publikacja: 17.03.2018 23:01

Karl Theodor von Piloty, „Śmierć Cezara” (1865 r.). Jak pisał Swetoniusz, „spiskowcy, niby dla okazania czci, otoczyli Cezara zwartym kołem (...) zakłuty został dwudziestoma trzema ciosami”

Foto: Wikipedia

Agnieszka Niemojewska

Reklama

Juliusz Cezar przeczuwał, że może mu grozić niebezpieczeństwo. Ba! Jego małżonka Kalpurnia (dodajmy – trzecia już) zaklinała go, by nie wychodził z domu – tej nocy miała koszmarny sen: siły nieczyste zburzyły dach ich posiadłości i przelały krew jej męża. Cezar nie chciał jednak odwołać posiedzenia rzymskiego Senatu, zwłaszcza że sam je zwołał. Chodziło mu o zatwierdzenie zbrojnej wyprawy przeciwko Partom – spadkobiercom imperium Achemenidów. Przygotowania do ekspedycji szły pełną parą, wojska miały wyruszyć 18 marca. Niestety, po Wiecznym Mieście krążyły plotki, że rosnący w siłę Juliusz Cezar zostanie ogłoszony królem. Pretekstem miała być przepowiednia z „Ksiąg sybillińskich”: w tej wojnie wojska rzymskie nie odniosą zwycięstwa, jeśli na ich czele nie stanie król. Spekulowano, że właśnie 15 marca na posiedzeniu Senatu jeden z kapłanów sprawujących pieczę nad „Księgami sybillińskimi” zgłosi propozycję przyznania Cezarowi królewskiego tytułu i ogłoszenia go władcą absolutnym.

Pozostało jeszcze 93% artykułu

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się świat i Polska. Jak wygląda nowa rzeczywistość polityczna po wyborach prezydenckich. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Czytaj, to co ważne.

Subskrybuj teraz! Zaloguj się

Reklama