Na początku XIII wieku słabnie władza dynastii Ly, rządzącej Wietnamem. Pogrążony w kryzysie kraj nękają bunty chłopskie. W 1226 roku do władzy dochodzi dynastia Tran. Dzięki stworzeniu sieci kanałów nawadniających rosną plony ryżu. Nowi władcy Wietnamu reformują także system poboru podatków – ci, którzy nie mogą płacić lub dostarczać danin, pracują na rzecz dworu lub służą w wojsku. Dzięki temu państwo dysponuje darmową siłą roboczą i rekrutami, którzy tworzą potężną, stutysięczną armię.

Zamęt w Niemczech spowodowany wojną domową między Hohenstaufami a Welfami ułatwił ekspansję terytorialną Danii. W końcu XII wieku Kanut IV zhołdował część Pomorza Zachodniego i obodrzyckie księstwo Meklemburgii. Jego następca Waldemar II zajął Holsztyn z Hamburgiem, Wagrię i Skwierzynę. Hołd złożyli mu książęta zachodniopomorscy oraz książę Pomorza Gdańskiego Mściwój I. Cesarz Otton IV usiłował wystąpić przeciw Waldemarowi II, jednak ten poparł jego rywala Fryderyka II Hohenstaufa, który w 1211 roku został obrany królem niemieckim.

W 1206 roku książę krakowski Leszek Biały zawarł z królem węgierskim Andrzejem II porozumienie o podziale stref wpływów na Rusi Czerwonej, w myśl którego Halicz przypadł Węgrom, a Włodzimierz – Piastom. W 1210 roku Andrzej II osadził w Haliczu księcia ruskiego Daniela Romanowicza, przeciwko czemu wystąpił Leszek Biały. W spór polsko-węgierski włączył się też się Mścisław nowogrodzki, który sprzymierzył się z księciem krakowskim. W 1138 roku z konfliktu zwycięsko wyszedł Daniel, który zjednoczył księstwo halickie i włodzimierskie.