W następnych wiekach na tych ziemiach rodziły się wielki przemysł i współczesna gospodarka. To właśnie w „fabryce świata”, jak nazywano środkową Anglię, James Watt budował swe pierwsze maszyny parowe. Dawne manufaktury rozrosły się w pracujące dzień i noc fabryki, a rzemieślnicze osady zmieniły się w liczące setki tysięcy mieszkańców robotnicze miasta. Największe z nich to Birmingham, przemysłowy moloch, drugi na Wyspach po Londynie ośrodek miejski.
Ale Midlands mają też inne oblicze. Na wschodzie i południu – np. w okolicach Stratford-upon-Avon, miasta Szekspira – to nadal wiejska Anglia, uwieczniona na obrazach Turnera czy Constable’a. W tej krainie zielonych pól, łąk i strzyżonych żywopłotów nad stawami pełnymi ptactwa wznoszą się wciąż wiekowe mury starych szlacheckich rezydencji, z których wiele nadal jest w rękach potomków rycerzy Ryszarda III i Henryka Tudora.
U stóp Ambion Hill – niewielkiego, otoczonego dziś żywopłotem wzniesienia na zachód od osady Sutton Cheney, z którego Ryszard III poprowadził swą ciężką jazdę do ostatniej szarży, wznosi się niewielka kamienna budowla. To studnia, z której król pił wodę, w chwili gdy bitwa przybierała już zły dla niego obrót. Miejsce jego śmierci, oznaczone ka- mieniem z pamiątkową tablicą, znajduje się około kilometra dalej, opodal wsi Shenton – w zagajniku między rozwidleniem dróg Ambion Lane i Shenton Lane a kanałem Ashby i ostatnią stacją zabytkowej kolei Battlefield Line Railway.
Wciąż trwają spory, gdzie właściwie stoczono bitwę. Niektórzy historycy uważają, że dalej na zachód, niż się sądzi, za dzisiejszym kanałem, w pobliżu drogi z Daddlington do Shenton, na skraju dawnych mokradeł Redemoor. Wiadomo jednak, że wszystko rozstrzygnęło się na polach między Shenton, Daddlington i Sutton Cheney – te rolnicze osiedla tworzą niemal równoramienny trójkąt o boku ok. 3 km. Samo Bosworth, a właściwie Market Bosworth, to malownicze miasteczko położone nieco dalej na północ, 4 – 5 km od centrum obsługi turystycznej i muzeum bitwy zbudowanego w sąsiedztwie Ambion Hill. Na polu bitwy urządzono sieć szlaków turystycznych i ścieżek edukacyjnych z tablicami informacyjnymi w miejscach najważniejszych wydarzeń. Jedna z nich wskazuje miejsce, gdzie zgromadził swe wojska Henryk Tudor. To niewielka łąka służąca dziś – a pewnie i w średniowieczu – za pastwisko dla owiec.
Siedem ulic starego Leicester zbiega się u stóp wiktoriańskiej wieży zegarowej. Ale najstarszy zabytek miasta to rzymskie łaźnie – zaliczane do największych w kraju – z czasów cesarza Hadriana. Jedna trzecia ludności Leicester pochodzi z Azji. Stolica hrabstwa Leicestershire, w sercu starej Anglii, to dziś najbardziej orientalne miasto w Wielkiej Brytanii.
