Paweł Łepkowski: Nie ufaj politykom

Nieodżałowanej pamięci lady Margaret Thatcher mawiała: „Nie możesz osiągnąć stabilizacji w gospodarce, jeżeli nie tniesz podatków". W dniu, kiedy obejmowała swój urząd na 10 Downing Street, obywatele brytyjscy zarabiający ponad 24 tys. funtów płacili podatek dochodowy w wysokości 83 proc. Już w pierwszym roku swoich rządów (1979 r.) pani premier zmniejszyła tę stawkę do 60 proc. W 1988 r. podatek ten spadł do 30 proc. Podobnie było z podstawową stawką podatku dochodowego, która została zmniejszona z 33 w 1979 r. do 25 proc. w roku 1988. Jaki był tego efekt? W ciągu zaledwie 11 lat lady Thatcher zmieniła oblicze swojej ojczyzny z zapyziałego i zadłużonego po uszy przez lewicowych populistów postimperialnego zaścianka Europy w prężne i nowoczesne mocarstwo gospodarcze i militarne. W ciągu 11 lat obniżyła bezrobocie z 12 do ok. 4 proc., zdusiła inflację z 22 do 3 proc., a udział wydatków publicznych z budżetu państwa zmniejszyła z 48 do 38 proc. Wspólnym mianownikiem wszystkich tych sukcesów była radykalna obniżka stawek podatku dochodowego, prywatyzacja państwowych molochów i rozgonienie darmozjadów skupionych w tzw. związkach zawodowych.