Przed powstaniem programów komputerowych przeznaczonych do tworzenia prezentacji osoby wygłaszające owe wykłady czy referaty przygotowywały różne ilustracje. Niestety, były one w postaci plansz rysowanych na arkuszach kartonu, zaopatrzonych czasem dodatkowo w drewniane drążki u góry i u dołu, ułatwiające ich zwijanie do transportu, oraz w sznurek do wieszania na jakimś stojaku lub haczyku wbitym w ścianę. Od 1971 r. prowadziłem liczne wykłady na różnych uczelniach, a od 1973 r. występowałem z referatami naukowymi na konferencjach, osobiście więc dokładnie poznałem mordęgę, jaka związana była z tworzeniem takich plansz.
Potem przyszła epoka przezroczy malowanych na folii i wyświetlanych za pomocą urządzeń mających nazwę overhead projector (po polsku „rzutnik slajdów”). Przygotowanie takich folii było znacznie mniej męczące niż kartonowych plansz, ale nadal było z tym dużo pracy ręcznej. Pojawienie się programów komputerowych pozwalających na szybkie i wygodne tworzenie prezentacji wyświetlanych potem przez rzutnik podłączany wprost do komputera było więc ogromnym ułatwieniem.
Pierwsze były komputery Apple
Pierwszym komputerem osobistym, który umożliwiał użytkownikom swobodne operowanie grafiką, był Apple Macintosh. Na tym właśnie komputerze ulokowany został pierwszy program do tworzenia prezentacji. Jego twórcą był Robert Gaskins, od 5 lipca 1984 r. pracownik i wiceprezes ds. rozwoju niewielkiej firmy komputerowej Forethought Inc., utworzonej w 1983 r. przez Roba Campbella i Taylora Pohlmana. Robert Gaskins był doktorantem na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, ale porzucił ambicje naukowe dla sporych korzyści finansowych w firmie Forethought, której zresztą odpłacił z nawiązką, tworząc (wspólnie z programistą Dennisem Austinem) w 1985 r. program Presenter, który potem przemianowano na PowerPoint.
Czytaj więcej
Autorami koncepcji pierwszego „poszerzonego arkusza” i programu VisiCalc, zaprojektowanego w 1978 r. i sprzedawanego do komputera domowego Apple II jako oprogramowanie pozwalające realizować zadania profesjonalne, byli Dan Bricklin i Bob Frankston, którzy napisali ten pionierski program w ciągu zaledwie dwóch miesięcy.
Z tą zmianą nazwy była zabawna historia. Zmiana była konieczna, bo nazwę Presenter zarezerwowała już dla swoich programów inna firma. Proponowano więc nazwy: „SlideMaker” i „OverheadMaker”, ale jakoś się nie podobały. Gaskins twierdzi, że nazwa PowerPoint przyszła mu na myśl pod prysznicem. Początkowo nikomu się nie podobała, ale taką samą nazwę zaproponował niezależnie inny pracownik firmy Forethought, Glenn Hobin, który wypatrzył ją na lotnisku. Uznano, że skoro dwóch ludzi wpadło niezależnie na ten sam pomysł, to jest to dobry omen, dlatego tę nazwę przyjęto. Program PowerPoint przekazano firmie Apple 20 kwietnia 1987 r. Firma zaczęła go sprzedawać jako oprogramowanie dla Apple Macintosh. Do końca 1987 r. sprzedano 10 tys. kopii programu, co wtedy było bardzo dobrym wynikiem. Powiadano nawet, że niektórzy klienci dlatego kupowali komputer Macintosh, żeby móc korzystać z programu PowerPoint.