W archiwum cyfrowym Instytutu Pileckiego dostępnych jest teraz ponad milion stron dokumentów, 372 filmy, zdjęcia oraz ponad 9 tys. nagranych świadectw opisujących terror okupacji niemieckiej i sowieckiej. Liczba tych materiałów będzie wzrastała.
Dokumenty pozyskane zostały od archiwów publicznych, organizacji społecznych, a także osób prywatnych. Jako jedyna instytucja w Polsce i trzecia na świecie Instytut udostępnia zbiory Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Zbrodni Wojennych (UNWCC), które stanowią świadectwo m.in. niemieckiej polityki okupacyjnej w Polsce, w tym także zbrodni Holocaustu. Wśród nich są m.in. akty oskarżenia stworzone jeszcze przed zakończeniem wojny przez rząd na uchodźstwie wobec niemieckich zbrodniarzy wojennych.
Największe zasoby dotyczą materiałów z niemieckiego Bundesarchiv. Opisują one m.in. strukturę i działanie niemieckiego aparatu terroru w okupowanej Polsce. Obejmują akta procesowe z postępowań w sprawie zbrodni nazistowskich, prowadzonych po wojnie w Niemczech Zachodnich (są to zbiory centrali w Ludwigsburgu). Dostępne są też m.in. dokumenty, które dotyczą okupacji niemieckiej, w tym akta żandarmerii i gestapo, a także kartoteki członków NSDAP.
W grupie tej są materiały tzw. Ost-Dokumentation. Ten zbiór zawiera między innymi relacje Niemców mieszkających w okupowanej Polsce. Wśród nich znajdują się wspomnienia urzędników pracujących w administracji cywilnej zajętych terenów. Zostały one spisane zaraz po wojnie, zbiór ten obejmuje m.in. relacje z akcji wysiedlania ludności niemieckiej po II wojnie światowej z terenów położonych na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej. Kolejny zbiór obejmuje akta opisujące działalność różnych formacji policyjnych, od żandarmerii po gestapo i SD, od września 1939 aż po stłumienie powstania warszawskiego. W pozyskanych dokumentach są informacje na temat eksterminacji inteligencji. W zbiorze znajdują się dane dotyczące obsady i organizacji niemieckiego aparatu policyjnego na ziemiach okupowanych, sprawozdania grup operacyjnych, raporty o działalności polskiego podziemia i zwalczania go przez policję, masowych zabójstwach polskich zakładników. Naukowcy powinni też znaleźć oceny skuteczności polskiej policji granatowej oraz policji ukraińskiej. Część materiałów może dotyczyć działalności agentów gestapo na terenach okupowanych, a także kartoteki konfidentów.
Jak zaznaczają przedstawiciele Instytutu: „w zdecydowanej większości nie były one wcześniej wykorzystywane w badaniach nad niemieckim totalitaryzmem w Polsce".
