„Decydują się losy rewolucji światowej – Poprzez trupa białej Polski prowadzi droga do wszechświatowego pożaru. Na bagnetach zaniesiemy ludności pracującej szczęście i pokój. Na Zachód marsz!” Polska przeszkodziła w realizacji tego planu, który byłby tragiczny w skutkach dla wielu milionów Europejczyków.
[wyimek][link=http://grafik.rp.pl/grafika2/535737] Czytaj specjalny dodatek - OSIEMNASTA... bitwa, która zmieniła losy świata [/link][/wyimek]
Państwo polskie odrodziło się w listopadzie 1918 roku na ziemiach zaboru austriackiego oraz okupowanych wówczas przez Niemcy i Austrię ziemiach zaboru rosyjskiego. Tam, gdzie znalazły się jakieś polskie formacje wojskowe, tam była Polska. Kiedy Niemcy wycofywali swoje oddziały, za nimi posuwali się na Zachód bolszewicy. Na początku 1919 roku miały miejsce pierwsze starcia z Wojskiem Polskim. Do poważniejszej konfrontacji jednak doszło dopiero w 1920.
Po nieudanej ofensywie kijowskiej podjętej przez Piłsudskiego wiosną 1920 r., bolszewicki kontratak zmusił Polaków do opuszczenia Kijowa i wycofania się w kierunku Zbrucza. Rosjanie atakują Lwów, Zamość. Na północy armia Tuchaczewskiego przełamuje kolejne linie polskiej obrony. Na przełomie lipca i sierpnia zagrożona jest Warszawa i Płock. W tym momencie Piłsudski decyduje się na realizację prostego, ale genialnego manewru.
Gromadzi nad Wieprzem wszystkie odwody. Stąd wychodzi potężne uderzenie wbijające się klinem pomiędzy atakujące Warszawę i Płock siły Tuchaczewskiego i Gaj Chana na północy, a operujące na południu oddziały Budionnego. Polacy wychodzą na tyły Rosjan, część jednostek bolszewickich zostaje rozbita, inne zmuszone są do pospiesznego wycofania, tracą sprzęt. Bitwa jest wygrana, chociaż walki na wschodzie będą toczyły się jeszcze do jesieni.
