Reklama
Rozwiń

Symboliczne gesty Ottona III i ich ponadczasowe przesłanie

Przed Wielkanocą roku Pańskiego 1000, która wypadała na 31 marca, lud boży w całej Europie żył w głębokiej trwodze. Skruszeni panowie życzliwiej spoglądali na włościan, a zlęknieni chłopi i plebs hojniej dzielili się swoim mieniem z nędzarzami i wędrownymi żebrakami. Każdy próbował oczyścić duszę przed Dniem Pańskim, który przecież miał nadejść 1000 lat po narodzinach Zbawiciela.

Publikacja: 06.03.2025 21:00

Otton III na tronie – ilustracja z ewangeliarza cesarskiego z 1000 r. 

Otton III na tronie – ilustracja z ewangeliarza cesarskiego z 1000 r. 

Foto: Bayerische Staatsbibliothek

Nawet młody król niemiecki i cesarz rzymski Otton III uległ tym nastrojom i w bojaźni duszy udał się ze swoim dworem w pielgrzymkę do grobu nowego świętego – jego własnego przyjaciela, księcia i biskupa Wojciecha Sławnikowica, którego trzy lata wcześniej papież Grzegorz V wysłał z misją chrystianizacyjną do krajów pogańskich. Jak pisał niemiecki kronikarz Thietmar z Merseburga: „Gdy [Wojciech] z upoważnienia tegoż papieża usiłował poskromić pogańskie dusze Prusów wędzidłem słowa Bożego, przeszyto go włócznią i odcięto głowę w dniu 23 kwietnia (…), widząc go martwym, wrzucili święte ciało do morza, głowę zaś zatknęli gwoli szyderstwa na palu i wśród okrzyków radości odeszli do swoich sadyb”.

Pozostało jeszcze 82% artykułu

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.

Subskrybuj i bądź na bieżąco!

Historia świata
Paweł Łepkowski: Stalinowski terror absolutny
Historia świata
Metro w krajach i miastach azjatyckich, część II
Historia świata
Knut Wielki – władca Imperium Morza Północnego
Historia świata
Ponure żniwo darwinizmu
Historia świata
Bajeczna Chorwacja