Jak wyliczyli autorzy „Infographie de la Seconde Guerre mondiale”, ta wojna pochłonęła ponad 75 mln istnień ludzkich, w tym 49,3 mln cywilów oraz 26 mln żołnierzy. Spośród 2,2 mld ludzi żyjących na świecie w latach 1939–1945 ok. 130 mln przedstawicieli 30 narodów zostało zmobilizowanych do wojska. Z tej liczby aż 70 proc. stanowili alianci, a 30 proc. – żołnierze państw Osi. Największe kontyngenty wojskowe wystawiły cztery państwa: ZSRR (ponad 34 mln), USA (16,3 mln), Chiny (14 mln) i III Rzesza (18,1 mln). Nie oznacza to, że wszyscy ci żołnierze wzięli udział w walce. Pod tym względem najgorsza sytuacja była w Chinach, gdzie masowe dezercje, chaos w dowodzeniu i bratobójcze walki spowodowały, że wielu z chińskich żołnierzy nigdy nie stanęło do walki z Japończykami.
Dziewięć milionów niewolników II wojny światowej
Pobór męskiej części populacji spowodował też konieczność przestawienia struktury zatrudnienia. Amerykanie i Sowieci zatrudnili w przemyśle i rolnictwie kobiety, które wspaniale wywiązały się ze swojego zadania. Niemcy rozwiązali ten problem z charakterystyczną dla siebie brutalnością, uprowadzając i zmuszając do pracy niewolniczej 9 mln cudzoziemskich robotników. Mimo to ich wydolność produkcyjna wydaje się mizerna w porównaniu z przeciwnikami. Pod tym względem Amerykanie byli bezkonkurencyjni. Od 1941 r. wyprodukowali pięciokrotnie więcej czołgów niż Niemcy. Z amerykańskich fabryk wyjechało na zamówienie sił zbrojnych 2 382 311 ciężarówek, co stanowiło aż 62,5 proc. takich pojazdów użytych w tej wojnie. Dla porównania, Niemcy wyprodukowali „zaledwie” 345 914 ciężarówek (9,1 proc.). Poza tym Amerykanie dostarczyli na fronty europejskie dwukrotnie więcej doskonałych technicznie ciężarówek, trzykrotnie więcej pojazdów dowodzenia, pięciokrotnie więcej cystern, ambulansów i samochodów łączności radiowej niż reszta świata.
Pod względem produkcji wozów opancerzonych prym wiedli niewątpliwie Sowieci. Łącznie w ZSRR wyprodukowano 105 251 czołgów, co stanowiło 38,4 proc. wszystkich tego typu pojazdów w tej wojnie. Także pod względem produkcji amunicji Amerykanie i Sowieci wielokrotnie przewyższali państwa Osi. Jak dramatyczna była to dysproporcja? Już w 1943 r. całkowita siła ognia aliantów czterokrotnie przewyższała tę niemiecką. Ze względu na niedobory stali i żelaza Niemcy musieli od 1944 r. racjonować amunicję. Dla przykładu: tuż przed rozpoczęciem operacji „Bagration” w czerwcu 1944 r. niemiecka Grupa Armii „Środek” miała w rezerwie 70 tys. nabojów, podczas gdy zapasy Armii Czerwonej przekraczały milion sztuk amunicji.
Dysproporcje produkcyjne jeszcze bardziej były widoczne w przemyśle stoczniowym. Już w pierwszej połowie 1944 r. japońska flota cesarska praktycznie przestała istnieć, kiedy w tym czasie amerykańska flota wojenna składała się z 64 550 jednostek desantowych, 141 lotniskowców, 8 pancerników, 349 niszczycieli i 203 okrętów podwodnych. Brytyjczycy ustępowali Amerykanom jedynie pod względem liczby lotniskowców.
Niewykorzystana okazja do ukarania Adolfa Hitlera
Te liczby pokazują, jak naiwnie Niemcy oceniali zdolności logistyczne przeciwników. Zachwyt Hitlera w grudniu 1941 r. na wieść o japońskim ataku na Pearl Harbor i decyzja podjęta pół roku wcześniej o zaatakowaniu ZSRR dowodzą, jakim był dyletantem.
