Tradycja żydowska podaje, że 16 marca 597 r. p.n.e. król Babilonu Nabuchodonozor II zdobył Jerozolimę i wygnał judejskiego króla Jojakina wraz z jego ludem z Ziemi Świętej. Spośród 12 wygnanych plemion Izraela do ojczyzny wrócili jedynie potomkowie Judy, Beniamina i Lewiego. Pozostali osiedlili się w innych krajach Bliskiego Wschodu i basenu Morza Śródziemnego, budując wierne prawu mojżeszowemu pierwsze diaspory żydowskie. Ich obecność potwierdzają znaleziska archeologiczne z Chios, Eginy, Attyki i Rodos. Na Półwysep Apeniński Żydzi dotarli w II wieku p.n.e. Nie byli zatem gośćmi w Europie, ale jedną z pierwszych grup napływowych. A jednak przez 24 stulecia byli traktowani na tym kontynencie wyłącznie jako imigranci.