Reklama
Rozwiń

Aliancka kontrakcja

W czerwcu 1941 roku Brytyjczycy rozpoczęli eskortowanie konwojów na całej trasie przejścia przez Atlantyk. Było to możliwe dzięki bardzo dynamicznej rozbudowie marynarki wojennej Kanady, która przejęła część zadań eskortowych w pobliżu Ameryki Północnej.

Publikacja: 02.11.2007 15:25

Stany Zjednoczone natomiast jeszcze w kwietniu ogłosiły utworzenie Panamerykańskiej Strefy Bezpieczeństwa, której strzegła amerykańska marynarka wojenna w ramach tzw. patroli neutralności. Znacznie ograniczyło to swobodę działania U-Bootów na zachodnim Atlantyku.

Po japońskim ataku na Pearl Harbour i wypowiedzeniu przez Niemcy wojny Stanom Zjednoczonym Dönitz rzucił przeciwko żegludze wzdłuż Wschodniego Wybrzeża USA pięć najnowszych okrętów podwodnych typu IX. Operacja „Paukenschlag” okazała się olbrzymim sukcesem, ponieważ Amerykanie zlekceważyli niebezpieczeństwo i z powodów prestiżowych oraz ekonomicznych długo ociągali się z wprowadzeniem metod ochrony żeglugi sprawdzonych przez brytyjskiego alianta. Niemieccy dowódcy nazywali wybrzeża amerykańskie rajem U-Bootów. Było to w pełni uzasadnione, gdyż łączne straty tonażu alianckiego do zakończenia niemieckiej ofensywy wyniosły ponad 2 mln BRT. Na szczęście te dotkliwe straty potrafił zrekompensować potężny amerykański przemysł stoczniowy.

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.

Subskrybuj i bądź na bieżąco!

Historia
Jakie tajemnice skrywa jeszcze więzienie przy Rakowieckiej w Warszawie
Historia
Zrabowany pierścień króla Zygmunta Starego w niemieckich rękach
Historia
Lądowa epopeja żaglowca Vasa
Historia
Wikingowie: w poszukiwaniu nowego domu
Historia
07 potyka się o własne nogi. Odtajnione akta ujawniły nieznane fakty o porwaniu Bohdana Piaseckiego