Literat na służbie

Wykazywał inwencję, samodzielność i zaangażowanie, a co najważniejsze – posiadał informacje z rozpracowywanego środowiska literackiego

Publikacja: 04.09.2008 02:28

Andrzej Sieradzki

Andrzej Sieradzki

Foto: Rzeczpospolita

Red

Andrzej Sieradzki urodził się 2 kwietnia 1945 r. w Ostrowi Mazowieckiej. W 1959 r. rozpoczął naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 2 w Warszawie, jednakże ze względu na trudną sytuację materialną już w 1961 r. zmuszony został do porzucenia nauki i podjęcia pracy w FSO, początkowo jako monter samochodowy, kończąc w 1973 r. na stanowisku technologa Działu Kontroli Jakości. Wieczorami kontynuował naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 32 w Warszawie, a następnie od 1964 r. w Technikum Mechanicznym przy FSO oraz Studium Nauk Społecznych przy KW PZPR, które ukończył w 1971 r. W 1983 r. uzyskał tytuł magistra Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW.

W 1963 r. został członkiem ZMS, w którym pełnił funkcje przewodniczącego zarządu zakładowego oraz wiceprzewodniczącego zarządu wydziałowego. Sukcesy odnosił także w dziedzinie pedagogiki, albowiem od wstąpienia w 1966 r. w szeregi ORMO działał w Społecznym Zespole Pedagogicznym ORMO przy KD MO Praga-Płn., gdzie prowadził sekcje wywiadów środowiskowych i korepetycji dla nieletnich. Zorganizował także w FSO pierwszą młodzieżową drużynę ORMO złożoną z członków ZMS. Jego wysiłki wychowania młodzieży w duchu socjalistycznym dostrzeżono – w 1969 r. został zgłoszony jako kandydat z terenu Warszawy do plebiscytu „Młodzieżowy bohater roku 1968”, w którym zajął zaszczytne drugie miejsce. Co więcej, uhonorowano go brązową Odznaką im. Janka Krasickiego.

Na przełomie 1969/1970 r. został członkiem PZPR.

Do służby wstąpił w lutym 1973 r. W latach 1977 –1980 przeszedł przeszkolenie zawodowe w Wyższej Szkole Oficerskiej MSW w Legionowie. Od października 1983 r. pełnił obowiązki kierownika Sekcji III Wydziału III-1 SUSW w Warszawie. W tym czasie przełożeni chwalili go za dobre rezultaty w pracy operacyjnej oraz organizację pracy zespołu. Wykazywał inwencję, samodzielność i zaangażowanie, a co najważniejsze – posiadał informacje wyprzedzające z rozpracowywanego środowiska literackiego, które pozwalały na prowadzenie ofensywnych działań polityczno-operacyjnych. Prowadził siedmiu TW (w tym do połowy 1983 r. Jana Marię Gisgesa) oraz dwóch konsultantów.

Nic dziwnego. W lutym 1987 r. por. Andrzej Sieradzki został przyjęty do warszawskiego oddziału Związku Literatów Polskich. W informacji dla przełożonych wskazywał, że jego utwory nie miały związku ze służbą.

Sieradzki od 1980 r. współpracował z miesięcznikiem „Poezja”, był laureatem kilku konkursów poetyckich. Jego debiutem były wydane przez Wydawnictwo Iskry w 1986 r. tomiki pt. „Mówione pod wiatr” oraz „Na przekór”. W 1988 r. ukazał się kolejny zbiór wierszy „Malowane powietrze”. Sieradzki miał zamiar wydać także powieść dla młodzieży „Koń czarnoksiężnika”, zbiór anegdot „Księga humoru”, pisał też wiersze dla dzieci („Mleczna droga”). Pozycji tych jednak nie udało się odnaleźć i nie wiadomo, czy w ogóle się ukazały na rynku wydawniczym. Sieradzki pisał w raporcie: „Posiadane możliwości i kontakty osobiste w środowisku literackim wykorzystuję również do realizacji zadań służbowych na odcinku operacyjnej ochrony i kontroli środowiska literackiego”.

Kilka miesięcy po przyjęciu do ZLP Sieradzki złożył pierwsze podanie o zwolnienie ze służby. Motywował je członkostwem w ZLP i chęcią poświęcenia się pracy twórczej, a łączenie z nią pracy w SB miało być dla niego „zbyt uciążliwe”. Jednocześnie deklarował, że zdobytą wiedzę i doświadczenie zawodowe można będzie wykorzystać do prowadzenia dalszych działań operacyjnych w środowisku kulturalnym. Sieradzki wycofał raport dwa tygodnie później po rozmowie z zastępcą szefa SUSW w Warszawie płk.

Stanisławem Przanowskim. W kwietniu 1988 r. zwrócił się o przyznanie mu dodatkowego urlopu z tytułu zajęć literackich. Nie czekając na opinię prawną, w czerwcu ponownie złożył raport o zwolnienie ze służby ze względu na pogarszający się stan zdrowia oraz plany dużych przedsięwzięć literackich. W tym czasie przełożeni funkcjonariusza-poety wskazywali, że „por. Sieradzki w stosunkach z innymi pracownikami zbyt eksponował swoją osobę, dorobek twórczy – jest poetą, członkiem Związku Literatów Polskich – i osiągnięcia zawodowe, w czym pomocny był mu fakt członkostwa ZLP”.

Por. Sieradzki został zwolniony z resortu spraw wewnętrznych 31 lipca 1988 r. Do dziś jest członkiem warszawskiego oddziału ZLP, a jego dorobek literacki wzbogacił się o kilkanaście pozycji książkowych z ezoteryki, religioznawstwa, kreatywności (m.in. „Przepowiednie dla Polski i świata na trzecie tysiąclecie”). Publikuje też pod pseudonimami: Andy Collins, Amanda Taylor, Jennifer O’Hara.

Andrzej Sieradzki urodził się 2 kwietnia 1945 r. w Ostrowi Mazowieckiej. W 1959 r. rozpoczął naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 2 w Warszawie, jednakże ze względu na trudną sytuację materialną już w 1961 r. zmuszony został do porzucenia nauki i podjęcia pracy w FSO, początkowo jako monter samochodowy, kończąc w 1973 r. na stanowisku technologa Działu Kontroli Jakości. Wieczorami kontynuował naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 32 w Warszawie, a następnie od 1964 r. w Technikum Mechanicznym przy FSO oraz Studium Nauk Społecznych przy KW PZPR, które ukończył w 1971 r. W 1983 r. uzyskał tytuł magistra Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW.

Pozostało 86% artykułu
Historia
Paweł Łepkowski: Najsympatyczniejszy ze wszystkich świętych
Historia
Mistrzowie narracji historycznej: Hebrajczycy
Historia
Bunt carskich strzelców
Historia
Wojna zimowa. Walka Dawida z Goliatem
Materiał Promocyjny
Przewaga technologii sprawdza się na drodze
Historia
Archeologia rozboju i kontrabandy
Materiał Promocyjny
Transformacja w miastach wymaga współpracy samorządu z biznesem i nauką