Aktualizacja: 08.12.2024 06:59 Publikacja: 21.03.2024 21:00
„Przysięga królowej Jadwigi” – obraz Józefa Simmlera z 1867 r.
Foto: Muzeum Narodowe w Warszawie / Wikipedia
16 października 1384 r. na tronie polskim zasiadła chyba najbardziej zdumiewająca pretendentka w całej jego historii. 10-letnia królewna, córka króla Ludwika Węgierskiego, musiała czekać jeszcze wiele lat, zanim rzeczywiście mogła zacząć rządzić powierzonym jej królestwem. Jak doszło do tego, że Jadwiga Andegaweńska została królem Polski?
Ludwik Węgierski, w swojej ojczyźnie uhonorowany przydomkiem Wielki, zasiadał na tronie przez 40 lat, z czego przez ostatnie 12 lat był również królem Polski. Został nim po śmierci swego wuja Kazimierza Wielkiego, który nie doczekał się legalnego męskiego potomka. Ludwika spotkał podobny los. Wraz z żoną Elżbietą miał jedynie córki, jednak postanowił uczynić je swymi sukcesorkami, co zarówno w Polsce, jak i na Węgrzech było posunięciem nowatorskim. Ostatecznie lata wysiłków (należy choćby wspomnieć słynny przywilej koszycki z 1374 r.) zaowocowały tym, że po śmierci władcy jego dwie najmłodsze córki, Maria i Jadwiga, zostały koronowane na „królów” – odpowiednio Węgier (i Chorwacji) oraz Polski, choć pierwotnie miało być na odwrót, a jeszcze wcześniej, gdy żyła starsza córka – Katarzyna, mała Jadwiga w ogóle nie była brana pod uwagę. Do koronacji Marii doszło już w tydzień po śmierci Ludwika, 17 września 1382 r., natomiast do chwili objęcia tronu przez Jadwigę minęły jeszcze dwa lata. Przez Wielkopolskę przetaczała się wojna domowa, organizowano liczne zjazdy możnowładców i pojawiali się potencjalni piastowscy pretendenci. Na Węgrzech zawiązała się zaś opozycja wobec kobiecych rządów, domagająca się oddania tronu królowi Neapolu. Osaczona przez wrogów Elżbieta obawiała się wysłać małą córkę do Polski. Zgodziła się dopiero wtedy, gdy polscy możni zagrozili zerwaniem układów w razie nieprzysłania Jadwigi, ze swojej strony składając ważne dla królowej przyrzeczenie. Jadwiga po koronacji na króla Polski miała wrócić na rodzinny dwór i mieszkać tam aż do ukończenia lat 12. Obietnicę jednak złamano, a dziewczynka już nigdy nie zobaczyła matki. Sama już zatem droga Jadwigi do polskiego tronu to wspaniały materiał na powieść. O tych wydarzeniach opowiedziałem w pierwszym tomie trylogii „Hedvigis” o podtytule „Dziedziczka królestwa”. Jadwigę określano bowiem mianem Przyrodzonej Pani i Dziedziczki Królestwa Polskiego.
W panteonie chrześcijańskich świętych jest wiele osób, które można podziwiać jako wzór wielkiej odwagi, wiary i człowieczeństwa. Paradoksalnie z tego grona najbardziej znany jest święty, o którego życiu prawie nikt nic nie wie. Wspominamy go 6 grudnia, choć rzadko w kontekście religijnym. Znają go bowiem nie tylko chrześcijanie, ale dzięki komercjalizacji świąt Bożego Narodzenia także wyznawcy innych religii oraz ateiści. W Polsce wie o nim każde dziecko, choć jeszcze dwa wieki temu nie miał nic wspólnego ze świętami.
Coś, co dziś nazywamy mediami, a wcześniej należałoby nazwać świadomym i celowym poszerzaniem zasięgu komunikacji, wkroczyło w sferę wojny w momencie, kiedy narodziła się kategoria narracji.
Akty nieposłuszeństwa armii zdarzały się od najdawniejszych czasów. W historię buntów wpisały się także siły zbrojne carstwa moskiewskiego. Za mieszanie się do polityki strzelcy zapłacili straszliwą cenę.
85 lat temu Armia Czerwona zaatakowała Finlandię. Był to kolejny krok w realizacji tajnego protokołu dodatkowego do paktu Ribbentrop-Mołotow, który skazywał sześć suwerennych państw na utratę niepodległości.
Obecnie klienci mogą sprawdzić opony niczym smartfony, mając dostęp do wnikliwych testów opon, co pozwala im porównywać i analizować konkretne modele i ich parametry w różnych warunkach.
Drewniana noga, czarna opaska na wybitym oku, żelazny hak zamiast dłoni, nóż w zębach, laski dynamitu wplecione w brodę, w jednej ręce pistolet, w drugiej kordelas i do abordażu!...
W raporcie „Orlen dla miast” koncern zastanawia się, jak budować współpracę między samorządem, biznesem i nauką na rzecz szeroko rozumianego zrównoważonego rozwoju – mówi Stanisław Barański, dyrektor Biura Zrównoważonego Rozwoju i Transformacji Energetycznej Orlen.
Ministerstwo kultury stara się uzupełniać elektroniczną bazę miejsc, gdzie są pochowani polscy żołnierze, którzy zginęli w czasie II wojny światowej.
W panteonie chrześcijańskich świętych jest wiele osób, które można podziwiać jako wzór wielkiej odwagi, wiary i człowieczeństwa. Paradoksalnie z tego grona najbardziej znany jest święty, o którego życiu prawie nikt nic nie wie. Wspominamy go 6 grudnia, choć rzadko w kontekście religijnym. Znają go bowiem nie tylko chrześcijanie, ale dzięki komercjalizacji świąt Bożego Narodzenia także wyznawcy innych religii oraz ateiści. W Polsce wie o nim każde dziecko, choć jeszcze dwa wieki temu nie miał nic wspólnego ze świętami.
Coś, co dziś nazywamy mediami, a wcześniej należałoby nazwać świadomym i celowym poszerzaniem zasięgu komunikacji, wkroczyło w sferę wojny w momencie, kiedy narodziła się kategoria narracji.
Akty nieposłuszeństwa armii zdarzały się od najdawniejszych czasów. W historię buntów wpisały się także siły zbrojne carstwa moskiewskiego. Za mieszanie się do polityki strzelcy zapłacili straszliwą cenę.
85 lat temu Armia Czerwona zaatakowała Finlandię. Był to kolejny krok w realizacji tajnego protokołu dodatkowego do paktu Ribbentrop-Mołotow, który skazywał sześć suwerennych państw na utratę niepodległości.
Drewniana noga, czarna opaska na wybitym oku, żelazny hak zamiast dłoni, nóż w zębach, laski dynamitu wplecione w brodę, w jednej ręce pistolet, w drugiej kordelas i do abordażu!...
Czy wzniecając bunt, paryski lud chciał wolności, czy sprawczej tyranii? Jedno jest pewne: chciał chleba!
- Mężczyzna musi czasem dać komuś w mordę - mówił kandydat Konfederacji na prezydenta Sławomir Mentzen. Odniósł się w ten sposób do decyzji komisji regulaminowej Sejmu, która opowiedziała się za odebraniem immunitetu prezesowi PiS Jarosławowi Kaczyńskiemu w związku ze sprawą zniszczenia wieńca z napisem "pamięci ofiar Lecha Kaczyńskiego". Kaczyński miał również uderzyć w twarz Zbigniewa Komosę, który co miesiąc umieszcza wieniec pod pomnikiem .
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas