9 zł za pierwszy miesiąc czytania RP.PL
Rzetelne informacje, pogłębione analizy, komentarze i opinie. Treści, które inspirują do myślenia. Oglądaj, czytaj, słuchaj.
Leopold Caro – człowiek, który wierzył w solidaryzm
Choć miał żydowskie korzenie, był piewcą katolickiej nauki społecznej. Przeciwstawiał się dominującemu nurtowi ekonomii neoklasycznej.
Leopold Caro był autorem niezwykle płodnym. Pozostawił po sobie ponad 200 większych publikacji. Od 1927 r. kierował Polskim Towarzystwem Ekonomicznym. Był też redaktorem naczelnym czasopisma naukowego tej instytucji. Ten tytan pracy jest uznawany za polskiego prekursora idei państwa socjalnego.
Urodził się 27 maja 1864 r. we Lwowie, w rodzinie mającej korzenie żydowskie, ale mocno spolonizowanej. Sam z wyznawcy judaizmu stał się katolikiem, do czego przyczyniły się jego badania dotyczące etyki żydowskiej i wynikający z nich konflikt ze środowiskiem judaistycznym. W 1887 r. uzyskał tytuł doktora praw na Uniwersytecie Lwowskim, a także dyplom z filozofii. Później studiował ekonomię w Lipsku, gdzie na seminarium profesora Augusta von Miaskowskiego zapoznał się z katolicką nauką społeczną, francuskim solidaryzmem społecznym i niemiecką szkołą historyczną. Te nurty ideowe najmocniej wpłynęły na jego poglądy.
