W marcu trafi do księgarń pierwszy tom wydawnictwa IPN „Marzec 1968 w dokumentach MSW”. Choć od kilku lat historycy mają możliwość dostępu do akt MSW dotyczących wspomnianej problematyki, to jednak niewiele z nich zostało opracowanych i opublikowanych. Tom pierwszy pt. „Niepokorni” poświęcono niektórym aspektom genezy Marca ’68. Tom drugi będzie kroniką wydarzeń w Warszawie od 30 stycznia do 3 maja 1968 roku zestawioną z informacji, meldunków i notatek różnych jednostek MSW i wydziałów Komendy MO m. st. Warszawy, uzupełnioną dokumentami ukazującymi stosunek Kościoła rzymskokatolickiego do wspomnianych wydarzeń. W tomie trzecim i czwartym zostaną zaprezentowane dokumenty dotyczące śledztwa, represji oraz inwigilacji przez Służbę Bezpieczeństwa uczestników Marca ’68.
Tom pierwszy składa się z trzech rozdziałów poświęconych: klubom dyskusyjnym, środowisku literackiemu i opozycji na Uniwersytecie Warszawskim. Zamieszczono w nim 255 dokumentów. Są to informacje i notatki funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, doniesienia informatorów SB oraz – sporadycznie – dokumenty sporządzone przez innych wytwórców, a zgromadzone przez SB.
Najwięcej miejsca poświęcono opozycji na Uniwersytecie Warszawskim. Są tu dokumenty dotyczące Klubu Dyskusyjnego ZMS na UW, inwigilacji przez SB grupy Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego, różnych grup studenckich, m.in. samokształceniowych oraz grupy Nowe Formy, a także niektórych pracowników naukowych UW, m.in. Leszka Kołakowskiego, Włodzimierza Brusa i Janiny Zakrzewskiej.
Warto podkreślić, że są to w dużej mierze dokumenty nieznane historykom. W dotychczasowych badaniach i publikacjach dotyczących sytuacji na UW w latach 1962 – 1967 nie zajmowano się bowiem działalnością SB dotyczącą tego środowiska i nie uwzględniano dokumentacji zgromadzonej przez nią w tym okresie. Czytelnik będzie mógł poznać plany działania SB wobec wymienionych osób i środowisk oraz ich realizację i stosowane metody. Lektura informacji, dostarczanych m.in. przez tajnych współpracowników o pseudonimach „Wacław”, „Żelisław”, „Leon” czy „X”, umożliwi poznanie przynajmniej w części stanu wiedzy SB o działalności opozycyjnej na UW. Publikowane notatki pozwolą czytelnikowi poznać m.in. przebieg i gorącą atmosferę spotkań organizowanych na uniwersytecie, podczas których dochodziło do dyskusji z udziałem studentów ze środowiska komandosów.
W rozdziale drugim zamieszczono dokumenty dotyczące środowiska literackiego w latach 1964 – 1967. Są wśród nich informacje sytuacyjne SB, dokumentacja krytycznych wobec ówczesnej rzeczywistości wystąpień pisarzy, m.in. Januarego Grzędzińskiego, Stefana Kisielewskiego, Antoniego Słonimskiego, i doniesienia informatorów SB ze środowiska literackiego. Plany zabezpieczenia operacyjnego kolejnych zjazdów ZLP oraz notatki związane z ich przebiegiem ukazują skalę inwigilacji środowiska oraz fasadowość tego rodzaju imprez, zakłócanych jedynie przez głosy nielicznych niepokornych.
