Defiladę otwierał przemarsz brytyjskich szefów sztabów wraz z naczelnymi dowódcami sił sojuszniczych. Następnie z Regent’s Park do The Mall i z powrotem przejechała zmechanizowana kolumna 500 pojazdów Królewskiej Marynarki Wojennej, Królewskich Sił Powietrznych, brytyjskich służb cywilnych i armii brytyjskiej. Kolumna czołgów, wozów opancerzonych i samochodów wojskowych miała blisko 6 kilometrów długości. Za nią w asyście gwardii honorowych podążały poczty sztandarowe państw alianckich. Nad głowami londyńczyków przeleciało 300 samolotów, którym przewodził pilotujący spitfire’a największy as lotniczy Królewskich Sił Powietrznych podpułkownik Douglas Bader. Defiladę zwycięstwa zamykał paradny przemarsz Amerykanów, Francuzów, Belgów, Brazylijczyków, żołnierzy czechosłowackich, Duńczyków, Egipcjan, Etiopczyków, Greków, Irańczyków, Irakijczyków, Nepalczyków, Holendrów, Norwegów i Transjordańczyków.