W Muzeum Więzienia Pawiak odbywają się prelekcje dla uczniów i oprowadzenia po ekspozycji tej placówki oraz projekcje filmów dokumentalnych. 6 października w piątek zapalone zostały znicze przy kwaterze więźniów Pawiaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
W południe w Muzeum odbędzie się wernisaż wystawy plenerowej „Warszawscy samorządowcy na Pawiaku” poświęconej członkom warszawskiego magistratu, którzy w okresie okupacji niemieckiej zostali osadzeni w tym więzieniu. W godz. 14 – 16 planowana jest projekcja filmu dokumentalnego „Pawiak w relacjach świadków”, a komentarz historyczny wygłosi Joanna Gierczyńska kustosz Muzeum Więzienia Pawiak. Wieczorem, w godz. 17 – 18 odbędzie się koncert poświęcony artystom więźniom Pawiaka „Zadra Kampf”.
Czytaj więcej
Instytut Pileckiego upamiętnił Mieczysława Żemojtela, który został zamordowany na Majdanku za pom...
7 października w sobotę odbędą się przejazdy autobusem „ogórek” (godz. 10-12, 12-14) połączone z oprowadzaniem w Muzeum Więzienia Pawiak i Mauzoleum Walki i Męczeństwa. W niedzielę zaś sadzenie Klonu Pamięci w Lesie Korczakowskim na terenie Muzeum Treblinka.
Kiedy powstało więzienie na Pawiaku
Więzienie śledcze - zwane Pawiakiem od ulicy Pawiej przy której działało, zostało zbudowane w latach 1830-1836. Otoczone było murem z dwoma wieżami, od strony ulicy Dzielnej i jednej od ul. Pawiej. W gmachu głównym mieściło się więzienie męskie, miało ono cztery kondygnacje. Więzienie dla kobiet, zwane Serbią, zlokalizowane było w dwupiętrowym budynku dawnego szpitala wojskowego. W 1863 r. władze carskie przekształciły go w więzienie polityczne z oddziałami męskim i kobiecym. Przetrzymywani byli tam członkowie Rządu Narodowego, powstańcy styczniowi, działaczy partii politycznych. W czasie rewolucji 1905-1907 Pawiak był głównym więzieniem politycznym dla jej uczestników. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. stał się więzieniem śledczym, ale przetrzymywano w nim też więźniów politycznych.