Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
Zamach w Adrii. Droga bez powrotu
Wiedział, że akcja jest samobójstwem, że żywy z lokalu pełnego uzbrojonych Niemców nie wyjdzie. Wolał jednak śmierć szybką i bohaterską od powolnej agonii w chorobie. 22 maja 1943 r. Jan Kryst „Alan” przeprowadził zamach w warszawskiej Adrii.
Café Adria przed wojną była jedną z najelegantszych restauracji w Warszawie. W czasie niemieckiej okupacji stała się ulubionym miejscem gestapowców, esesmanów i folksdojczów
Po szerokich marmurowych schodach prowadzących do sali dancingowej Café Adria schodzi powoli, nieco sztywnym krokiem, młody mężczyzna. Jest bardzo szczupły, niemal wychudzony, a jego brązowa marynarka, którą nosi, sprawia wrażenie o kilka numerów za dużej. Twarz ma bladą, niezdrową, głęboko osadzone oczy są smutne, poważne, ale jednocześnie goreją determinacją i zaciętością. Choć wyróżnia się na tle innych gości słynnego lokalu, nikt specjalnie nie zwraca na niego uwagi – skoro wartownik przepuścił go przez drzwi, na których wisi tabliczka z napisem „Nur für Deutsche”, musi być „swój”. Człowiek, który go tu wprowadził, został przy stoliku tuż przy wejściu do głównej sali kawiarnianej na parterze. Mężczyzna w brązowej marynarce swoją misję musi wypełnić samodzielnie. Porusza się niepewnie, przytłoczony wagą tego, co za chwilę ma się wydarzyć, ale również scenerią, w której się znalazł.
Pozostało jeszcze 94% artykułu
