Reklama

Z Ziemi Świętej nad Bałtyk

Pełniąc posługę szpitalną i walcząc w obronie chrześcijaństwa, członkowie zakonu krzyżackiego okazali się także sprawnymi urzędnikami i administratorami. Należy pamiętać, że na przestrzeni trzech stuleci bracia-rycerze stworzyli w Prusach potężną organizację państwową, z którą silniejsze niż Królestwo Polskie kraje musiały się liczyć.

Publikacja: 14.07.2022 21:00

„Wjazd wielkiego mistrza Siegfrieda von Feuchtwangen do zamku malborskiego”, obraz Karla Wilhelma Kolbego (młodszego) z 1825 r.

Foto: Alamy Stock Photo/be&w

Maciej Badowicz

Reklama

Zakon niemiecki, znany w Polsce jako krzyżacki, nie od razu posiadał tak rozległe terytorium, obejmujące zasięgiem wybrzeże Pomorza Środkowego aż po terytoria współczesnych krajów bałtyckich – dawnych Inflant. Nie od razu przybył także na zaproszenie Konrada Mazowieckiego. Wiele z tych okoliczności, o których tyle napisano w fachowej literaturze, nie jest do końca bliżej znanych. Cezurą, która miała wyznaczać początek zaangażowania zakonu krzyżackiego nad Bałtykiem, była Złota Bulla z 1226 r., w której cesarz niemiecki Fryderyk Hohenstauf potwierdza nadanie Konrada Mazowieckiego, a sam jednocześnie daje prawa zwierzchnie do ziem pogańskich Prusów. Nowsze badania przesuwają w swoich hipotezach czas wystawienia Złotej Bulli na 1235 r. Właściwą datą inicjującą sprowadzenie Krzyżaków powinien być rok 1228, bo wówczas książę mazowiecki nadaje drobne posiadłości na Kujawach i ziemię chełmińską braciom-rycerzom. Do tej pory budzi kontrowersje uznawany przez część badaczy tzw. falsyfikat kruszwicki, wystawiony rzekomo w 1230 r. Na jego mocy Konrad Mazowiecki miał zrzec się praw do ziemi chełmińskiej.

Pozostało jeszcze 94% artykułu

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się świat i Polska. Jak wygląda nowa rzeczywistość polityczna po wyborach prezydenckich. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Czytaj, to co ważne.

Subskrybuj teraz! Zaloguj się

Reklama