Reklama

Litwin utracony. Historia pewnej tożsamości

Litewskość przez stulecia ewoluowała – od pogańskiej i ruskiej ku polsko-szlacheckiej, obywatelskiej. Droga ku nowoczesnej wspólnocie w ramach Rzeczypospolitej została brutalnie przerwana przez rozbiory.

Publikacja: 09.10.2025 21:00

Wizerunek Mendoga z „Sarmatiae Europeae descriptio...” Aleksandra Gwagnina (1578)

Wizerunek Mendoga z „Sarmatiae Europeae descriptio...” Aleksandra Gwagnina (1578)

Foto: Wikipedia

Las to matecznik Litwy. Kraj ten wyrósł w surowym i bezbrzeżnym borze leśnym. Właśnie tam, pośród podstępnych mokradeł, tajemniczych jezior i dostojnych dębów narodziły się prastare litewskie wierzenia pogańskie; wierzenia, których niespotykana trwałość oburzała całą średniowieczną Europę, pobudzając przy tym bogobojne fantazje europejskiego rycerstwa. Nie były to jednak wcale wierzenia quasi-rzymskie, jak na to wskazywał polski Herodot, wybitny pisarz z kresu średniowiecza i świtu odrodzenia, Jan Długosz. Owszem, na Litwie czczono Perkuna – gromowładnego boga niebios. Gros pogańskiego kultu zawierał jednak las i jego istoty. Poczynając od poszczególnych drzew i węży leśnych, a kończąc na samym lesie, którego jako najwyższą boginię czczono na Litwie Medeine. Swym bóstwom leśnym Litwa pozostała wierna długo – niebezpiecznie długo. Tym bardziej niebezpiecznie, że pośród tych świętych drzew powstała waleczna dynastia, która swym sprawnym mieczem wyrzeźbiła plemieniu litewskiemu drogę ku potędze, z lasu – ku Europie.

Pozostało jeszcze 95% artykułu

Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.

Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Treści, którym możesz zaufać.

Reklama
Historia świata
Tajemnice Pokojowej Nagrody Nobla
Historia świata
Upadek imperium templariuszy
Historia świata
Alchemicy – ich porażki i sukcesy
Historia świata
Całun Turyński ma 2000 lat
Historia świata
Głód – broń masowego rażenia
Reklama
Reklama