Reklama

Jak w Niemczech „regermanizowano” prasę

30 stycznia 1934 r. w Niemczech miały się odbyć uroczystości związane z pierwszą rocznicą przejęcia władzy przez Hitlera. Narodowi socjaliści uwielbiali obchodzić wszelkiego rodzaju rocznice związane z historią ich ruchu. Stworzono zatem nowy kalendarz świąt państwowych, wśród których najważniejsze były trzy: 30 stycznia – dzień przejęcia władzy, 20 kwietnia – urodziny Führera, i 9 listopada – rocznica puczu monachijskiego.

Aktualizacja: 18.10.2020 15:22 Publikacja: 18.10.2020 00:01

Palenie „nieprawomyślnych” książek przez nazistowskie samorządy studenckie w maju 1933 r. – najbardziej wymowna zapowiedź tego, co się będzie działo w niemieckich obozach zagłady dekadę później

Foto: Universal History Archive/Universal Images Group via Getty Images

Paweł Łepkowski

Reklama

W pierwszą rocznicę przejęcia władzy odbyło się uroczyste posiedzenie Reichstagu, który przy tej okazji przyjął „ustawę o odbudowie Rzeszy”. W rzeczywistości było to najbardziej destrukcyjne prawo w historii Niemiec. Ustawa likwidowała parlamenty krajowe, odbierała rządom landów prawo sprawowania władzy na obszarach dawnych księstw i historycznych krain. Upoważniała także rząd Rzeszy do ustanawiania nowego prawa konstytucyjnego dekretami, bez zgody parlamentu.

Tego samego dnia w nazistowskiej gadzinówce „Der Angriff” ukazał się artykuł ministra propagandy Josepha Goebbelsa opatrzony długim, ale jakże znamiennym tytułem: „Żadnego przepychu, tylko 22 miliony dla biednych!”. Autor informował, że z okazji pierwszej rocznicy powołania gabinetu Adolfa Hitlera rząd zrezygnował z hucznych uroczystości, ale za to rozdał w ramach pomocy zimowej żywność i talony na węgiel o wartości 22 milionów reichsmarek.

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się świat i Polska. Jak wygląda nowa rzeczywistość polityczna po wyborach prezydenckich. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Czytaj, to co ważne.

Subskrybuj teraz! Zaloguj się

Reklama