Pańska najnowsza książka „Jak dawniej jadano” zawiera opis kuchni polskiej charakterystycznej dla każdej z epok naszej historii, począwszy od najdawniejszych czasów przedchrześcijańskich, aż po sztukę kulinarną doby PRL-u. A menu której z tych epok najbardziej przypadłoby do gustu współczesnemu konsumentowi?
Sądzę, że byłaby to kuchnia z okresu 20-lecia międzywojennego. Powiedziałbym nawet, że to właśnie wówczas powstały fundamenty narodowej kuchni polskiej, którą znamy dziś. Odzyskanie państwowości po 123 latach niewoli sprawiło, że Polska stała się wtedy właściwie jedną wielką areną toczących się zmian i reform. Nie tylko był to kraj zniszczony wojną, ale również stanowiący zlepek trzech organizmów, w których przez ponad wiek utrzymywano odmienne systemy polityczne, prawne, religijne, gospodarcze, a także kanony związane z kulturą, obyczajowością, modą czy chociażby właśnie kuchnią. Nie bez znaczenia był też fakt, że ówczesną Rzeczpospolitą zamieszkiwali liczni przedstawiciele różnych narodów i grup etnicznych. W 1918 r. pojawiła się konieczność scalenia tych poszczególnych systemów ekonomicznych i administracyjnych, aby utworzyć jedną państwowość, co okazało się ogromnym wyzwaniem pod kątem logistycznym i organizacyjnym.
