Na obszarze, który w dawnych wiekach nosił miano Lewantu, ścierały się różne prądy kulturowe i religijne, ale przede wszystkim judaizm i helleński politeizm. Na spalonych słońcem i zasypanych pyłem drogach i bezdrożach Galilei, Samarii, Syrii i Judei spotkać można było wędrownych kaznodziejów głoszących nauki oparte na dawnych hebrajskich proroctwach. Najbardziej znanego z nich, cieślę z Nazaretu, zabito ok. 30 r. Oskarżony przez żydowskich kapłanów o łamanie świętych reguł judaizmu został ukrzyżowany przez rzymskich żołnierzy. Z formalnego punktu widzenia wyrok ogłoszono w imieniu cesarza Tyberiusza. W ten sposób mieszkający w odosobnieniu na Capri imperator przeszedł do historii jako ten, którego imię łączy się ze śmiercią Zbawiciela.