Pod jego rozkazami znajdowało się osiem batalionów regularnej piechoty brytyjskiej wspartych przez kilka baterii artylerii oraz ochotnicze oddziały artylerii sformowane przez kolonistów.
Ogólny plan kampanii zakładał możliwie szybkie zajęcie królewskiego kraala Zulusów w Ulundi. Zamierzano tego dokonać poprzez koncentryczny atak z trzech kierunków. W związku z powyższym Brytyjczycy podzielili swoje siły na pięć grup taktycznych, tradycyjnie zwanych kolumnami.
Trzy z nich operować miały na terytorium przeciwnika: 1. otrzymała zadanie sforsowania rzeki Tugela w jej dolnym biegu i posuwania się w kierunku Ulundi, drogą na Echowe; 3. (realizująca zadanie główne) przeprowadzić miała marsz z Pietermaritzburga przez Greytown do Helpmekaar, przekroczyć granicę z Zululandem poprzez sforsowanie Buffalo River przez bród Rorke’a (Rorke’s Drift) i kontynuować działania w kierunku wschodnim aż do zajęcia Ulundi; 4. otrzymała rozkazy prowadzenia działań w kierunku Ulundi z kierunku północno-zachodniego (rejon wyjściowy w rejonie miasta Utrecht). Pozostałe dwie grupy realizowały zadania zabezpieczające na własnym terytorium: 2. broniła brodu Tenguela, 5. zabezpieczała Transwal przed ewentualnym atakiem Zulusów.
11 grudnia 1878 roku Zulusom przekazano brytyjskie ultimatum. Wobec braku odpowiedzi 11 stycznia 1879 roku Brytyjczycy zadeklarowali, że znajdują się w stanie wojny z Zulusami.
