WFDiF nie pierwszy raz przenosi polską sztukę filmową w przestrzeń wystawienniczą. Zaczęło się w 2013 roku od ekspozycji "Plan filmowy", której tematem było "Miasto 44" Jana Komasy. Przez blisko dwa lata odwiedzający siedzibę WFDiF przy ul. Chełmskiej 21 w Warszawie mogli oglądać elementy scenografii, kostiumy i rekwizyty z filmu. Na fali popularności wystawy Wytwórnia postanowiła zrealizować podobny projekt, tym razem przybliżający realia obrazu "Karbala" w reż. Krzysztofa Łukaszewicza. Ekspozycja wciąż jest otwarta dla zwiedzających.
Po dwóch filmach fabularnych WFDiF postanowiła stworzyć wystawę poświęconą filmowi dokumentalnemu. I tak w przestrzeń ekspozycyjną przeniesiono elementy obrazu „My Cichociemni. Głosy żyjących” w reżyserii Pawła Kędzierskiego.
Wystawa „Cichociemni. Spotkania filmowe”, przypominająca historię niezwykłych skoczków Armii Krajowej, przywołuje też drugi obraz im poświęcony - dokument Marka Widarskiego „Cichociemni". Dodatkowego znaczenia wystawie nadaje fakt, że rok 2016 został ogłoszony Rokiem Cichociemnych.
Jak podkreśla scenograf Marek Chowaniec w filmie zapowiadającym wystawę, dekoracje i scenografia, które można obejrzeć, składają się z wybranych elementów scen filmowych.
"Wchodzimy w te miejsca, możemy zobaczyć krzesło w pokoju, paczki po papierosach na stole. Własną dłonią dotykamy kamieni, dotykamy zdarzeń" - mówi Marek Widarski z Fundacji im. Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej, która jest partnerem wystawy.
