Historia z czasów nieco odległych, ale jakże pełna analogii. Jako pierwszy zjednoczył Albion z Europą cesarz Klaudiusz, a właściwie jego wodzowie, którzy zajęli wyspy w 43 r. po Chrystusie.
Legiony złamały opór Celtów ogniem i mieczem, a potem skolonizowały tereny wyspy aż po limes północny, gdzie cesarz Hadrian niecałe 100 lat później postawił mur, który wiążemy dziś z jego imieniem. Brytania stała się więc rzymska i doskonale funkcjonowała w zjednoczonej Europie, jak bez ryzyka można dziś nazwać imperium cezarów, przez ponad 350 lat. Rzym gwarantował gospodarcze prosperity, kulturę, zdrową monetę i awans cywilizacyjny.
Czytaj więcej
Dla starożytnych podróżników poznawanie nowych lądów nigdy nie stanowiło wartości samej w sobie. Motywem przewodnim pozostawała chęć otwarcia nowych szlaków handlowych, zdobycia nowych rynków zbytu albo po prostu podbój i zagarnięcie dla siebie cudzych bogactw.
Anglicy korzystają z dorobku tamtych czasów po dziś dzień. O stopniu wpływu kultury łacińskiej na Brytanię świadczą zresztą co rusz kolejne odkrycia archeologiczne. Południowa część wyspy była niemalże typową „śródziemnomorską” prowincją na północy kontynentu, ze świetnie rozwiniętymi miastami, rolnictwem, infrastrukturą drogową i wojskową. A kultura niematerialna była świetnym gruntem dla lokalnej epiki, chrześcijańskiego skrybopisarstwa i legendy mówionej. Ale wszystko kiedyś się kończy, z imperiami na czele, o czym ich fundatorzy zwykle nie myślą wcale.
Na początku V wieku Brytania została sama i bezbronna
Na początku V wieku Rzym zaczął się powoli rozpadać w gruzy. Napór barbarzyńców był zbyt potężny. Od północy szli Wizygoci, którym próbował się przeciwstawić (początkowo skutecznie) wódz Teodozjusza i opiekun jego nieletnich synów Flawiusz Stylicho. Ale zanim wydał bitwę Wizygotom, stanął na czele ostatniej skutecznej obrony rzymskich prowincji w Brytanii, które w 396 r. po Chrystusie zostały zaatakowane jednocześnie przez barbarzyńskie zastępy Anglów, Sasów, Iro-Szkotów i Piktów. Stylicho miał jednak pod ręką legiony, które skutecznie pokonały najeźdźców. Rzymski wódz rozbił przeciwników w puch, po czym zebrał swoje wojska z koszar i garnizonów, i w całości przeniósł na kontynent. Na wyspach została tylko obsada muru Hadriana i część służb pomocniczych. Był rok 402 po Chrystusie. Tragiczny początek pierwszego... brexitu.
