Reklama
Rozwiń
Reklama

Handel ludźmi w Wielkiej Brytanii. Dług wolności i zniewolenia

Mimo że Wielka Brytania zarabiała na niewolnictwie, to poświęciła majątek na jego zwalczanie... Prawda miesza szczyptę idealizmu z cyniczną kalkulacją i hipokryzją.

Publikacja: 09.05.2024 21:00

Litografia z ok. 1880 r. przedstawiająca grupę afrykańskich mężczyzn, kobiet i dzieci schwytanych i 

Litografia z ok. 1880 r. przedstawiająca grupę afrykańskich mężczyzn, kobiet i dzieci schwytanych i zakutych w kajdany. Staną się niewolnikami

Foto: Wellcome Library

W zasadzie nic z dziedzictwa imperium nie oparło się współczesnej krytyce. Tylko zwalczanie niewolnictwa wciąż jest przedmiotem brytyjskiej dumy, choć na tej karcie też mnożą się czarne plamy. Efemeryczny rząd premiera Grenville’a przepadłby w niepamięci, gdyby nie ustawa o niewolnictwie z końca jego urzędowania: 25 marca 1807 r. parlament zakazał handlu ludźmi w Wielkiej Brytanii, choć samego niewolnictwa akt nie znosił.

Decyzja nie była radykalna i przełomowa, gdyż były regulacje wcześniejsze i dalej idące; handlu niewolnikami zakazała już Dania, całkowicie zniosła niewolnictwo (choć przejściowo) porewolucyjna Francja i dzisiejsze Ontario w Kanadzie; nawet Stany Zjednoczone zakazały budowy i rejestracji statków wyposażonych do handlu żywym towarem.

Pozostało jeszcze 94% artykułu

Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.

Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Treści, którym możesz zaufać.

Reklama
Historia świata
Tajemnice Pokojowej Nagrody Nobla
Historia świata
Upadek imperium templariuszy
Historia świata
Alchemicy – ich porażki i sukcesy
Historia świata
Litwin utracony. Historia pewnej tożsamości
Historia świata
Całun Turyński ma 2000 lat
Reklama
Reklama