Chłód od fiordów, czyli norweski Lebensborn

Reputacja Norwegii jako państwa wręcz nadopiekuńczego wobec dzieci, gdzie za brak uśmiechu dziecka rodzicom grozi wizyta smutnych panów z Barnevernet, nie zawsze była uzasadniona. Historia o tym, jak po wojnie traktowano w tym państwie niewinne dzieci urodzone w ramach nazistowskiego programu Lebensborn, może mrozić krew w żyłach.

Publikacja: 07.03.2024 21:00

W Norwegii (zdaniem Niemców idealnym zapleczu wzorcowego materiału genetycznego) powstało aż dziewięć ośrodków Lebensborn, gdzie Norweżki rodziły i oddawały dzieci do adopcji

Foto: Alamy Stock Photo/BEW

Zofia Brzezińska

Niewiele brakowało, by Norwegię ominęła tragedia niemieckiej okupacji. Hitler ze względu na gospodarcze interesy III Rzeszy początkowo nie zamierzał atakować tego skandynawskiego kraju. Zimą, gdy wody wokół portów bałtyckich zamarzały, transporty rud żelaza ze Szwecji, Niemcy sprowadzali drogą morską właśnie przez port w norweskim Narwiku. Kres tym praktykom postanowili jednak położyć alianci, planując desanty w Norwegii oraz rozstawienie zagród minowych wokół jej portów. Kiedy Hitler dowiedział się o tych zamiarach, stracił resztki skrupułów. Nie mógł pozwolić sobie na utratę szwedzkich rud żelaza, tak cennych dla przemysłu wojennego. Uznał również, że porty norweskie oferują niepowtarzalną okazję do kontroli nad całym obszarem Morza Północnego i mogą w przyszłości odegrać znamienną rolę podczas inwazji na Wielką Brytanię. Dyktator nie potrzebował więcej pretekstów – decyzja zapadła. Operacja „Weserübung”, przewidująca zajęcie zarówno Norwegii, jak i Danii, rozpoczęła się 9 kwietnia 1940 r.

Pozostało jeszcze 94% artykułu

Tylko 9 zł z Płatnościami powtarzalnymi

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.
Subskrybuj i bądź na bieżąco!

Subskrybuj teraz! Zaloguj się