Brak spikera powodował poważne konsekwencje dla funkcjonowania amerykańskiej władzy ustawodawczej. Co prawda pracami izby kierował pełniący obowiązki jej przewodniczącego spiker pro tempore Patrick Timothy McHenry, ale zgodnie z Konstytucją USA i regulaminem Izby Reprezentantów nie mógł on podejmować kluczowych decyzji w sprawach dotyczących głosowań nad poszczególnymi ustawami.
Urząd spikera Izby Reprezentantów został ustanowiony w 1789 r. na mocy artykułu I rozdziału II Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Spiker jest nie tylko politycznym przewodniczącym Izby, ale także kierownikiem administracyjnym tej instytucji o bardzo szerokich kompetencjach. Tradycją stało się, że jest on także nieformalnym przywódcą swojej partii.