Dodatkowo wobec dwóch podejrzanych byłych funkcjonariuszy, którzy teraz mieszkają za granicą, śledczy podejmuje czynności, aby wydać wobec nich Europejskie Nakazy Aresztowania.
Do pobicia doszło 14 sierpnia 1982 roku w Kwidzynie po stłumieniu buntu osadzonych, którzy sprzeciwili się ograniczeniu kontaktów z rodzinami. Tego dnia około godz. 14 internowani już po umieszczeniu w celach byli z nich wyprowadzani na korytarz i musieli przejść przez środek szpaleru funkcjonariuszy. Ci – jak opisał śledczy IPN – zadawali im dziesiątki uderzeń pałkami szturmowymi i pięściami po całym ciele oraz kopali w podbrzusze i okolice nerek. Niektórych internowanych zmuszano do kilkukrotnego przejścia przez szpaler funkcjonariuszy. W ten sposób funkcjonariusze znęcali się nad internowanymi umieszczonymi w I pawilonie przez co najmniej półtorej godziny. Potem funkcjonariusze wyprowadzali kolejnych internowanych z cel i bili ich na korytarzu innych pawilonów. Identycznie potraktowali osoby pozostawione w celach. Mieli znęcać się nad osadzonymi do godziny 17.
Dwunastu internowanych trafiło do szpitala
„Następstwem tych brutalnych działań był rozstrój zdrowia, a w niektórych przypadkach również ciężkie uszkodzenie ciała pokrzywdzonych w postaci krwiaka i obrzęku mózgu, złamania kręgów kręgosłupa, stłuczenia nerek, wstrząśnienia siatkówki oka i rozległych krwiaków o wymiarach kilkudziesięciu centymetrów. Zdarzały się także przypadki utraty przytomności przez pobite osoby” – uzasadniał akt oskarżenia prokurator IPN. Do lekarza w ambulatorium Zakładu Karnego w Kwidzynie tego dnia zgłosiło się z obrażeniami 44 internowanych, w następnych dniach kolejnych blisko 20. Aż 12 internowanych zostało następnie przewiezionych do szpitala.
Czytaj więcej
Pion śledczy IPN wznawia śledztwo w sprawie zbrodni lubińskiej popełnionej 40 lat temu. Prokurator chce ustalić którzy milicjanci strzelali do demonstrantów.
Internowani byli też dręczeni psychicznie, poniżani i upokarzani. Na przykład zmuszano ich do zdrapywania paznokciami oraz zlizywania ze ścian cel napisów, niszczenia symboli religijnych, wąchania pałek szturmowych funkcjonariuszy oraz klękania i całowania ich butów, szczuto ich też psem, niszczono posiadaną przez nich żywność.