Wojciech Korfanty był dla sporej części Ślązaków „niekoronowanym królem”. Był bez wątpienia przywódcą politycznym, który od lat bronił polskości na Górnym Śląsku i jako poseł do Reichstagu otwarcie domagał się przyłączenia tej dzielnicy do odradzającej się Polski. Dla wielu dowódców powstań śląskich Korfanty był jednak głównie ciężarem, hamulcem i szkodnikiem. Pierwsze powstanie wybuchło wbrew niemu, a drugie i trzecie Korfanty przedwcześnie wygasił. Ta polityka skłoniła część jego podwładnych do buntu i wywołała konflikt polityczny, który trwał przez blisko dwie dekady i doprowadził do przedwczesnego zgonu Korfantego.