W kwietniu 1683 roku podpisano układ polsko-austriacki o wzajemnej pomocy wojskowej w przypadku otomańskiej agresji. 10 lipca armia turecka stanęła pod Wiedniem i rozpoczęła oblężenie miasta. Na przełomie lipca i sierpnia 1683 roku nastąpiła koncentracja wojsk polskich pod Krakowem, a następnie rozpoczęło się przegrupowanie Polaków pod Wiedeń.
3 września, na naradzie wojennej na zamku Stettelsdorf nad Dunajem, dowódcy wojsk sprzymierzonych Rzeszy powierzyli naczelne dowództwo kampanii królowi polskiemu, Janowi III Sobieskiemu. Król przedstawił plan bitwy: uderzenia na obóz turecki pod Wiedniem od strony Lasu Wiedeńskiego, zalesionego i pagórkowatego, i rozgromienie wojsk nieprzyjacielskich w bitwie pod murami miasta.