1. (...) począwszy od dnia grudnia (1 stycznia) 1849/50 r. używanie dotychczasowych ubiorów starozakonnych mieszkańcom Królestwa jest zupełnie zabronione, niemniej, że od roku tego, zacząwszy od 1 lipca 1846 r., nie wolno jest starozakonnym nosić ubioru żydowskiego, jak za opłatą (...)
2. Taż Komisja Rządowa obowiązana jest szczegółowo wyjaśnić, co właściwie za ubiór starozakonny uważane być winno, którego używanie jest zabronione.
3. Dozwolone zostaje Żydom przyjąć taki ubiór innym mieszkańcom Królestwa właściwy bądź też ubiór rosyjski.
4. Ze względu, że znaczniejsza część Żydów używa trzewików i sukni z materii jedwabnych, których pozbycie się w krótkim czasie mogłoby wystawić klasę ubogą na straty, dozwala się Żydom przyjmującym ubiór innym mieszkańcom Królestwa właściwy sporządzać takowy z materii jedwabnych jeszcze przez lat 2, to jest do 1 stycznia 1848 r., i nosić przez rok jedwabne trzewiki.
5. Żydzi przyjmujący strój rosyjski pod żadnym pozorem na takowy materii jedwabnych używać ani przy nim nosić trzewików nie mogą (...).
