W 1920 r. została założona Żydowska Agencja Telegraficzna pracująca dla prasy w języku jidysz – a doliczono się jej 364 tytułów. Dziennikarze żydowscy utworzyli własne stowarzyszenie – Żydowski Syndykat Dziennikarzy. Trzeba przy tym pamiętać, że prasa żydowska ukazywała się nie tylko w jidysz, ale także po polsku. Po polsku wychodziło jedno z najbardziej znanych i wpływowych czasopism – powstały w 1923 r. „Nasz Przegląd”. Warto wspomnieć, że właśnie dodatkiem do tego czasopisma był wydawany przez dzieci, a kierowany przez Janusza Korczaka „Mały Przegląd”.
Żydowscy literaci pisali zarówno w jidysz, jak i po polsku, na przykład Maurycy Szymel (1903 – 1942), Roman Brandstaetter (1906 – 1987), Mordechaj Gebirtig (1877 – 1942).
Rozkwitała żydowska kinematografia w języku jidysz. Kręcono przede wszystkim komedie i melodramaty, dziejące się w środowisku polskich Żydów. Działało 15 teatrów wystawiających sztuki w języku jidysz dla żydowskiej publiczności.
Powstawały znane ośrodki naukowe, z których najbardziej znane – obok wspomnianych już uczelni – założony w 1925 r. Żydowski Instytut Naukowy (Jidyszer Wisenszaftlecher Institut, znany jako YIVO) w Wilnie. Filie YIVO znajdowały się w Warszawie, w Berlinie i Nowym Jorku, do tego ostatniego miasta udało się przenieść cały instytut w latach II wojny światowej.
Należałoby wspomnieć także o licznych organizacjach sportowych. W 1928 r. powstała Żydowska Rada Wychowania Fizycznego Rzeczypospolitej Polskiej. Do najbardziej znanych należał związek Makabi, który liczył w niektórych latach ponad 150 klubów i zrzeszał 30 – 40 tysięcy osób. Ogólna liczba osób związanych z klubami Makabi w drugiej połowie lat 30. wynosiła ponad 200 tysięcy – można więc mówić o ruchu masowym. Makabi zawsze wysyłał swoich reprezentantów na międzynarodowe Makabiady, a w 1932 r. reprezentanci z Polski zajęli pierwsze miejsce. W 1933 r. odbyła się w Zakopanem zimowa Makabiada.
