W Polsce międzywojennej – mimo konstytucyjnych gwarancji równouprawnienia – panował swojego rodzaju bojkot społeczny, dyskryminacja i jawny antysemityzm prawicowych partii politycznych.
Do tego dochodził, obok dotkliwych zawirowań w latach wielkiego kryzysu, zwłaszcza w latach 30., gwałtowny, nieprzebierający w środkach bojkot gospodarczy, związany z zajściami antyżydowskimi, m.in. w marcu 1936 r. w osławionym Przytyku, gdzie rozbijano kramy, burzono sklepy, bito Żydów i wielu raniono.
Już u zarania niepodległości, we Lwowie, w Wilnie, Pińsku i innych miejscowościach w antyżydowskich zajściach byli zabici i ranni. W latach 1935 – 1937 policja odnotowała około 100 zajść, z licznymi ofiarami wśród Żydów. Sytuacja ta przyczyniała się do pauperyzacji średniego, a zwłaszcza uboższego mieszczaństwa i rzemiosła oraz do permanentnego pogarszania się nastrojów.
To w połączeniu z frustracją żydowskiej inteligencji nieobojętnej na to, co działo się w kraju, przyczyniało się do nieustającej emigracji, do której zresztą nawoływały nieprzychylne Żydom środowiska. Warto wspomnieć, że postulowany Numerus clausus i getta ławkowe na wyższych uczelniach (z czym zresztą nie wszyscy profesorowie się zgadzali) skłaniał zamożniejsze środowiska żydowskie do wysyłania swojej młodzieży na wyższe studia za granicę. Stanowiło to utratę potencjału intelektualnego, ponieważ część absolwentów tych uczelni kontynuowała po studiach pracę i działalność za granicą. Potwierdzają to m.in. biografie niektórych uczonych, laureatów Nagrody Nobla, twórców w wielu dziedzinach kultury, ekonomii itp. w diasporze.
W latach 1921 – 1932 wyemigrowało z Polski (w 1931 r. ludność żydowska w Polsce stanowiła średnio 10 proc. mieszkańców, tj. 3,1 miliona) do krajów zamorskich 287 567 osób (w tym do Palestyny 46 920), a do krajów Europy Zachodniej – przeważnie do Francji i Belgii, ale także do Niemiec – ponad 15 tys. Żydów. W stosunku do wychodźstwa Polaków, emigracja Żydów była kilkakrotnie liczniejsza. W pierwszym dziesięcioleciu Polski niepodległej co dziesiąty Żyd opuszczał kraj.