[srodtytul]Świat[/srodtytul]
13 czerwca 1942 roku prezydent Stanów Zjednoczonych Roosevelt podpisał dokument powołujący do życia Federalne Biuro Informacji Wojennej, instytucję łączącą funkcje rządowej agencji prasowej i cenzury. Na jego czele stanął Elmer Davis, dziennikarz prasowy i radiowy. Jako korespondent zagraniczny „New York Timesa” relacjonował wydarzenia w Europie. Był również publicystą magazynu „Harper’s” oraz komentatorem politycznym stacji CBS. Urząd zatrudnił 3 tys. pracowników. Nadzorował środki masowego przekazu w USA oraz amerykańskich korespondentów, reporterów i fotografów za granicą(w 1942 roku wydał ok. 600 akredytacji, w tym 400 dla reporterów pracujących w strefie działań wojennych).
Było to także centrum propagandy i wojny psychologicznej.
[srodtytul]Europa[/srodtytul]
Pod koniec listopada 1941 roku wojska niemieckie dotarły na przedmieścia Moskwy. Mimo że od Kremla dzieliło je zaledwie 20 km, nie były w stanie zadać Armii Czerwonej decydującego ciosu. Temperatura spadła do minus 25 stopni, a drogi zasypał śnieg, praktycznie unieruchamiając niemieckie czołgi i samochody. Mróz przetrzebił szeregi Wehrmachtu, które nie miały umundurowania zimowego. Za to Rosjanom udało się sprawnie przegrupować i ściągnąć świeże siły. 5 – 6 grudnia do kontrofensywy (operacja „Tajfun”) ruszyły wojska Frontu Kalinińskiego gen. Iwana Koniewa, które odrzuciły Niemców o 100 – 250 km od stolicy. To był koniec niemieckiego blitzkriegu w ZSRR. Niezadowolony Hitler odwołał ze stanowiska feldmarszałka Walthera von Brauchitscha, naczelnego dowódcę sił lądowych, oraz dowodzącego pod Moskwą grupą pancerną gen. Heinza Guderiana.
