Pochodził z zamożnej rodziny zasymilowanych Żydów z Drohobycza, gdzie urodził się w 1856 roku. Jego ojciec był właścicielem rafinerii. W domu rodzinnym Maurycego Gottlieba przykładano dużą wagę do zdobywania wszechstronnej wiedzy, lecz przy jednoczesnym zachowaniu zasad i tradycji judaizmu.
Rozpoczął edukację od konwentu oo. Bazylianów w swoim rodzinnym mieście – tam pedagodzy dostrzegli jego wyjątkowy talent rysunkowy i zachęcali do jego rozwijania. Następnie Gottlieb kontynuował edukację w gimnazjum we Lwowie. Jego talent malarski rozwijał się w najlepsze, tak jak poczucie humoru młodego twórcy… Ponoć niesforny Maurycy został usunięty ze szkoły za narysowanie karykatury jednego z nauczycieli, który poczuciem humoru nie grzeszył. Tak oto szkoła pozbyła się geniusza, który dalszą naukę kontynuował prywatnie w Stryju i we Lwowie.
Oprócz malarstwa Maurycy fascynował się także językiem polskim, historią, kulturą polską oraz złożonością stosunków łączących oba narody: polski i żydowski.
W 1872 roku po pomyślnie zdanych egzaminach Maurycy rozpoczyna studia w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Tam po raz pierwszy zetknął się z twórczością Jana Matejki, historyczne monumentalne płótna zrobiły na młodym artyście niebywałe wrażenie. Pod wpływem rozbudzonych uczuć patriotycznych Maurycy zapragnął wrócić do kraju i kontynuować naukę pod kierunkiem mistrza Matejki.
Gottlieb postanawia przenieść się do Krakowa, aby skoncentrować się na nauce malarstwa historycznego w Akademii Sztuk Pięknych; tym samym został pierwszym studentem Żydem tej uczelni.
